Αβέβαιο προβλέπεται το μέλλον των αμερικανικών διυλιστηρίων, καθώς η ενεργειακή μετάβαση και η απομάκρυνση από τα ορυκτά καύσιμα θέτει υπό αμφισβήτηση την μακροπρόθεσμη αξία των γερασμένων εγκαταστάσεών τους.
Όπως αναφέρει το Reuters, η αποτίμηση των διυλιστηρίων μειώθηκε κατά το ένα τρίτο την περίοδο της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, και ουδέποτε ανέκαμψε. Το μειωμένο ενδιαφέρον αντανακλάται και στην εικόνα των συγχωνεύσεων και εξαγορών στον εν λόγω τομέα: Καμία συμφωνία δεν έχει πραγματοποιηθεί στον εν λόγω κλάδο από τον Ιούνιο του 2023, όταν η Par Pacific εξαγόρασε εγκατάσταση της Exxon Mobil. Και η συμφωνία αυτή όμως ήρθε μετά από πολυετείς προσπάθειες της μεγάλης πετρελαϊκής εταιρείας να πουλήσει την εγκατάσταση και έκλεισε στο χαμηλότερο άκρο του εύρους των 300 έως 600 εκατομμυρίων δολαρίων που ανέμεναν οι ειδικοί του κλάδου.
Στα αζήτητα
Άλλες εταιρείες δεν έχουν σταθεί το ίδιο τυχερές: Η Delta Air Lines έχει επιχειρήσει επανειλημμένα να πουλήσει το διυλιστήριό της, Trainer, στην Πενσυλβάνια, ηλικίας σχεδόν 100 ετών και δυναμικότητας 190.000 ημερησίως. Η προσπάθεια πώλησης ξεκίνησε το 2018, και ακόμα δεν έχει ευοδωθεί.
Η Phillips 66, η τρίτη μεγαλύτερη ανεξάρτητη εταιρεία διύλισης των ΗΠΑ, επιδιώκει ένα πρόγραμμα εκποίησης ύψους 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων που πιθανότατα θα περιλαμβάνει ορισμένα από τα μικρότερα διυλιστήριά της.
Η Citgo που ανήκει στη Βενεζουέλα προσπαθεί να πουλήσει τρία διυλιστήρια σε Τέξας, Λουιζιάνα και Ιλινόις, στο πλαίσιο διευθέτησης χωρών του Καράκας.
Η κορυφαία αμερικανική εταιρεία διύλισης, η Marathon, έχει ανακοινώσει ότι δεν ενδιαφέρεται για αυτές τις μονάδες, ενώ η ανταγωνίστρια της PBF Energy αυτή την εβδομάδα ανέφερε ότι δεν σχεδιάζει καμία συμφωνία στο εγγύς μέλλον.
Οι ΗΠΑ αποτελούν την κορυφαία αγορά βενζίνης παγκοσμίως και τα διυλιστήρια τους προσανατολίζονται κυρίως στην παραγωγή καυσίμων κίνησης. Η κατανάλωση βενζίνης, ωστόσο, πιθανότατα κορυφώθηκε το 2018 σε πάνω από 9,3 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως και αναμένεται να μειωθεί από το επόμενο έτος και μετά, σύμφωνα με κυβερνητικές προβλέψεις.
Νέες αντιξοότητες
Εξάλλου τα διυλιστήρια αναμένεται να βρεθούν αντιμέτωπα με νέες αντιξοότητες, λόγω της υιοθέτησης των ηλεκτρικών οχημάτων και των πολιτικών που αποσκοπούν στη σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων.
Σημειώνεται ότι οι μεταφορές είναι υπεύθυνες για το 60% περίπου της παγκόσμιας ζήτησης πετρελαίου, με τις ΗΠΑ να ευθύνονται από μόνες τους για περίπου το 12%, σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας. Το μερίδιο πρόκειται να μειωθεί, καθώς ο ΔΟΕ αναμένει ότι τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα θα εξαλείψουν περίπου 5 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου ανά ημέρα από την παγκόσμια ζήτηση πετρελαίου μέχρι το 2030.
Το αυξανόμενο κόστος συντήρησης και ο φόρτος εργασίας για τη διατήρηση των γηρασμένων μονάδων σε λειτουργία αποτελούν άλλον έναν ανασταλτικό παράγοντα για τους πιθανούς αγοραστές διυλιστηρίων.
Για ορισμένες επιχειρήσεις, ο λογαριασμός για την επισκευή των γηρασμένων εγκαταστάσεων μπορεί να είναι τεράστιος. Η Phillips 66 δαπάνησε 786 εκατομμύρια δολάρια για συντήρηση το 2023, σύμφωνα στοιχεία της εταιρείας.
Το διυλιστήριο της LyondellBasell του Χιούστον υπολογίζεται ότι θα χρειαστεί περίπου 1 δισ. δολάρια για να αναβαθμιστεί προκειμένου να συνεχίσει τη λειτουργία του.
Η Shell έχει ήδη κλείσει διυλιστήριό της στη Λουιζιάνα, δυναμικότητας 240.000 βαρελιών ημερησίως, αφού απέτυχε να βρει αγοραστή κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Άλλα επτά διυλιστήρια της Βόρειας Αμερικής έχουν κλείσει από το 2020.
Πηγή: ΟΤ
