Χάος, λόγω μειωμένης επάρκειας και ασφάλειας εφοδιασμού, άναρχη ανάπτυξη μεγάλων έργων ΑΠΕ, φωτοβολταϊκά για «όλους» που δεν είναι για όλους, λειτουργία αγοράς που επιτρέπει αισχροκέρδεια, σχεδιασμός ηλεκτρικής διασύνδεσης που οδηγεί ακόμη και σε διπλωματικά επεισόδια με ΕΕ – Ελλάδα – Ισραήλ, καθυστέρηση έργων αποθήκευσης μέσω της ΑΗΚ, φιάσκο στην έλευση του φυσικού αερίου, εγκλωβισμός της ΑΗΚ σε ακριβό μείγμα παραγωγής, ψηλή τιμή κιλοβατώρας.
Εξ αφορμής της κατάληξης πρόσφατου άρθρου του δημοσιογράφου Χρύσανθου Μανώλη, που σχολιάζει τα αδιέξοδα του Τομέα Ηλεκτρισμού με τη φράση «…κάτι θα σκεφτούμε…», μου ήρθε στον νου μία προσωπική εμπειρία που βιώσαμε δύο οικογένειες ως «ναυαγοί» πριν 18 χρόνια, περίπου, στους Παξούς και που θεωρώ έχει σχέση με το τι βιώνουμε σήμερα.
Επιλέξαμε την Κέρκυρα για καλοκαιρινές διακοπές. Αποφασίσαμε μία μέρα με καράβι να επισκεφτούμε τους Παξούς. Στο καράβι επιβιβαστήκαμε περίπου 100 άτομα και αρκετοί από αυτούς ήταν επίσης Κύπριοι.
Στην πλεύση μας προς το πανέμορφο νησί, σηκώθηκε αέρας, με ταχύτητα όπως μας είπαν 5 μποφόρ. Αυτό προκάλεσε σε αρκετούς από εμάς και περισσότερο στα παιδιά αναγούλες. Φτάσαμε επιτέλους στους υπέροχους Παξούς, με… εξοπλισμό μία πετσέτα της θάλασσας, περάσαμε τη μέρα μας και έφτασε η ώρα της επιστροφής στην Κέρκυρα. Εκείνη την ώρα ήταν αισθητό ότι η ταχύτητα του αέρα αυξήθηκε και μάθαμε ότι έφτασε τα 10 μποφόρ.
Ζητήσαμε από το λιμεναρχείο να καθυστερήσει την επιστροφή γιατί φιαφορετικά το ταξίδι θα ήταν επικίνδυνο και πολύ επώδυνο. Σημειώστε ότι ο απογευματινός απόπλους από Ηγουμενίτσα προς Παξούς – Κέρκυρα κλπ απαγορεύτηκε. Η απάντηση του λιμενάρχη αυστηρή: To καράβι «κόβει» και 12 μποφόρ, μην ανησυχείτε.
Φαίνεται ανησυχούσε περισσότερο για τα συμφέροντα του πλοιοκτήτη.
Του απαντάμε: Το καράβι κόβει 12 μποφόρ, εμάς δεν θα μας ρωτήσεις πόσα αντέχουμε;
Το συζητήσαμε και με τον καπετάνιο. Και αυτός ανένδοτος. Δεν μας συμφέρει, λέει, γιατί θα καθυστερήσουμε να ετοιμάσουμε το καράβι για την επόμενη μέρα. Στο τέλος, εφόσον διασφαλίσαμε την επιστροφή μας την επομένη μέρα -διεκδικήσαμε να μην επιβαρυνθούμε άλλο ναύλο- επιλέξαμε να μείνουμε «ναυαγοί» στους Παξούς.
Εκεί ξεκίνησε το δεύτερο επεισόδιο.
Αναζητήσαμε στέγη για μία νύχτα. Διαθέσιμα καταλύματα υπήρχαν πολλά, λόγω και του απαγορευτικού προς Παξούς. Οι τιμές από 100 ευρώ το βράδυ, που κυμαίνονταν συνήθως, αυξήθηκαν στα 350 με 400 ευρώ.
Και να είχαμε αυτά τα λεφτά μαζί μας, θα μέναμε άφραγκοι αν τα δίναμε.
Εμείς με χαμόγελο και με καλή διάθεση σκεφτήκαμε…
Πήραμε συλλογικά απόφαση να αγοράσουμε αντίσκηνα και να μείνουμε μία νύχτα στην παραλία. Το νέο για αυτή μας την απόφαση κυκλοφόρησε στο νησί και πριν προβούμε στην αγορά αντίσκηνων ήρθε στα κρυφά μία ξενοδόχος και μας είπε: Ελάτε σε μένα και είναι εντάξει με το κόστος. Θα μου πληρώσετε 60 ευρώ. Με αυτά και με άλλα, βρήκαμε καταλύματα.
Τι έγινε τώρα με αυτούς που επέλεξαν να επιστρέψουν στην Κέρκυρα; Το πληροφορηθήκαμε την επόμενη μέρα, που επιστρέψαμε: Χάος αγαπητοί. Όλοι με σωσίβια ξαπλωμένοι στο κατάστρωμα, μικροί μεγάλοι έκλαιγαν, η θάλασσα τούς έβρεχε σε κάθε βύθιση του πλοίου, παντού εμετοί και οι Κερκυραίοι, που κάθονταν στις καφετέριες και έβλεπαν το καράβι να επιστρέφει μέσα σε αυτή τη φουρτούνα, έκαναν για αυτούς την προσευχή τους. Χωρίς υπερβολή, μάθαμε μετά ότι κάποια παιδιά με την επιστροφή τους στην Κύπρο χρειάστηκαν και τη συμβολή του ψυχολόγου.
Τα μποφόρ στον τομέα της ενέργειας
Με αυτή την περιπέτεια, αγαπητοί, παρομοιάζω το τι συμβαίνει στα ενεργειακά μας, με πρωταγωνιστές, αντί το λιμεναρχείο και τον καπετάνιο στους Παξούς, τους καθ’ ύλην αρμόδιους στον Τομέα Ενέργειας και τους εκάστοτε κυβερνώντες.
Τα μποφόρ είναι όλα αυτά τα κόστη που φορτώνονται στον καταναλωτή και δεν τον ενημερώνουν.
Και εξηγουμαι:
Ενημέρωσαν τους πολίτες,
1ον Αντέχετε ή ανέχεστε την άναρχη ανάπτυξη των μεγάλων έργων ΑΠΕ;
2ον Αντέχετε ή ανέχεστε ένα μοντέλο αγοράς που εφαρμόζεται και που επιτρέπει να πληρώνετε την παραγωγή από αυτά τα έργα σε τιμή ωσάν να παράγεται ο ηλεκτρισμός από μαζούτ;
3ον Αντέχετε ή ανέχεστε στο όνομα της δήθεν ενεργειακής μετάβασης να δεχθούμε στη μικρή και ηλεκτρικά απομονωμένη χώρα μας ποσοστό διείσδυσης των ΑΠΕ ωσάν να είμαστε Νορβηγία ή Γερμανία, με απέραντες εκτάσεις, που δεν έχουμε υδροηλεκτρικά, που δεν έχουμε ψηλό αιολικό δυναμικό, που δεν είμαστε διασυνδεδεμένοι; Γνωρίζετε ότι στο τέλος αυτά τα έργα, με τον τρόπο που τα προωθούμε, αυξάνουν το κόστος ηλεκτρισμού;
4ον Αντέχετε ή ανέχεστε αυτή η άναρχη και χωρίς στόχευση διείσδυση των μεγάλων έργων ΑΠΕ να στερεί ηλεκτρικό χώρο από το σύστημα; Γνωρίζετε ότι, σύντομα, λόγω αυτής της στενότητας ηλεκτρικού χώρου, η παραγωγή από το φωτοβολταϊκό στην στέγη σας θα αρχίσει να αποκόπτεται από το σύστημα ή θα αλλάξει ο τρόπος που θα λειτουργεί, δηλαδή… ξεχάστε net metering;
5ον Αντέχετε ή ανέχεστε την έλευση του φυσικού αερίου, που εν αμφιβόλω θα μειώνει την τιμή του ηλεκτρισμού, με δεδομένο ότι εξελίσσεται σε σκάνδαλο, θα έχει κόστος υποδομών 600 εκατομμύρια;
6ον Αντέχετε ή ανέχεστε η ΑΗΚ να εγκαθιστά σήμερα μονάδα αξίας 150 εκατομμυρίων, χωρίς να μπορεί να τεθεί σε λειτουργία, λόγω μη έλευσης Φυσικού Αερίου;
7ον Αντέχετε ή ανέχεστε μία ηλεκτρική διασύνδεση extra large, με κόστος 3 δισ., που θα εξυπηρετεί Κύπρο – Ελλάδα – Ισραήλ αλλά την αποπληρωμή του 63% του κόστους θα την αναλάβουμε εμείς οι ιθαγενείς στην Κύπρο;
8ον Αντέχετε ή ανέχεστε να μείνετε ηλεκτρικά απομονωμένοι, έτσι ώστε με τη μή ύπαρξη ανταγωνισμού (δεν νοείται ανταγωνισμός, έστω και με την λειτουργία της δήθεν ανταγωνιστικής αγοράς, χωρίς ηλεκτρική διασύνδεση), να φεσώνεστε καθημερινά με τα υπερκέρδη από τα ιδιωτικά μονοπώλια στις ΑΠΕ, εφόσον ούτε το μοντέλο αγοράς θέλουμε να αλλάξουμε αλλά ούτε αλλαγές θέλουμε να προβούμε στο υφιστάμενο, με βάση τα σημερινά δεδομένα;
9ον Αντέχετε ή ανέχεστε η διαφαινόμενη ανάγκη από έργα αποθήκευσης να μην γίνουν από την ΑΗΚ; Αν γίνουν από την ΑΗΚ, πέραν του ότι θα προσφέρει σημαντικά οφέλη στο ηλεκτρικό μας σύστημα, θα είναι χωρίς κόστος στον καταναλωτή. Αν γίνουν μόνο από ιδιώτες (δεν εμποδίζεται να προβούν και οι ιδιώτες σε αυτές τις επενδύσεις) πιθανόν ακόμη και το φωτοβολταϊκό σας να φορτίζει σχεδόν μούχτιν, κατά την κυπριακή διάλεκτο, τις μπαταρίες τους. Φυσικά, η συσσωρευμένη ενέργεια τους θα μοσχοπωλείται σε εμάς αργότερα το βράδυ…
10ον Αντέχετε ή ανέχεστε κάποιους πολιτικούς ή/ και ακαδημαικούς να παρελαύνουν καθημερινά στα ΜΜΕ και να τοποθετούνται για τα θέματα ενέργειας, νομίζοντας ότι δεν γνωρίζουμε τι εξυπηρετούν;
11ον Αντέχετε ή ανέχεστε οι τεχνοκράτες που χρυσοπληρώνονται από τα χρήματα σας να σιωπούν, για να μην πω κάτι άλλο;
12ον Αντέχετε ή ανέχεστε οι ιδιώτες να βάλουν χέρι στην περιουσία του Δημοσίου, αφού όπως φαίνεται λιγουρεύονται τον σταθμό στη Δεκέλεια; Νομίζετε θέλουν το καλό μας; Και αν θέλουν να παράγουν με συμβατική παραγωγή, γιατί δεν συμβάλλονται με τους ιδιώτες που έχουν ήδη μονάδες συμβατικές ή ακόμη και με αυτούς που έχουν άδεια και δεν υλοποίησαν τα έργα τους;
Αγαπητοί,
Με την πιο πάνω μικρή μου περιπέτεια καταλήγω στο ότι οι ιθύνοντες μάς φόρτωσαν όλους σε ένα «καράβι με πολλά μποφόρ», με βίαιο προορισμό τη δήθεν ενεργειακή μετάβαση, χωρίς καν μαθητική άδεια πλοήγησης σκάφους, όπως φαίνεται από τα αποτελέσματα τους και στα υπόλοιπα έργα στον τομέα.
Δυστυχώς, δεν τους ενδιαφέρει και ούτε ρωτούν ποιος αντέχει αυτά τα «μποφόρ». Εκείνοι αντέχουν. Πάρα πολλοί από εμάς… δεν θα αντέξουν.
Οι αρμόδιοι, η Κυβέρνηση, ας μιλήσουν, ας διεκδικήσουν από την ΕΕ πολιτικές προς όφελος του πολίτη τους, ας σκεφτούν και επιτέλους ας αποφασίσουν προς όφελος του Πολίτη και του Τόπου μας.
Ειδάλλως πάμε προς ολοταχώς για φούντο (οικονομική καταστροφή).
- Απόφοιτος Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου
Πηγή: philenews.com
