Η Κυβέρνηση Χριστοδουλίδη παρέλαβε ένα ενεργειακό περιβάλλον γεμάτο δυστοπίες και κινδύνους. Όμως, δεν θα κριθεί από αυτά που παρέλαβε, αλλά από αυτά που θα παραδώσει. Στους 16 μήνες που μεσολάβησαν από την αλλαγή στη διακυβέρνηση, αποκαλύφθηκαν και διαπιστώθηκαν πολλά, δρομολογήθηκαν αρκετά για αλλαγή της κατάστασης, αλλά μέχρι τώρα διορθώθηκαν λίγα.
Η χθεσινή ανακοίνωση του Υπουργείου Ενέργειας για την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να ζητήσει από την Κυπριακή Δημοκρατία την επιστροφή των 68.6 εκατ. ευρώ που της χορηγήθηκαν για την κατασκευή του τερματικού επαναεριοποίησης φυσικού αερίου (κάτι που σημαίνει πως δεν θα δοθούν ούτε τα υπόλοιπα 32.4 εκατ. από το σύνολο των 101 εκατ. που ήταν η ανακοινωθείσα χορηγία) προκάλεσε αναστάτωση, ανησυχία και μεγάλη απογοήτευση στην κοινή γνώμη.
Ταυτόχρονα, ενέτεινε τις πιέσεις από πολιτικά κόμματα και την κοινωνία για διεξαγωγή έρευνας προς πάσα κατεύθυνση για να διαπιστωθεί ποιοι αξιωματούχοι και λειτουργοί ευθύνονται για την κατακύρωση του διαγωνισμού για ένα έργο των 550 εκατ. ευρώ περίπου σε μια κοινοπραξία που όλοι διαπιστώνουν σήμερα πως δεν ήταν σε θέση να φέρει σε πέρας την ανάπτυξη, την ώρα μάλιστα που έγκαιρα ο Γενικός Ελεγκτής είχε προειδοποιήσει, από το 2019 και πριν υπογραφούν τα συμβόλαια πως υπήρξαν παράνομες αποφάσεις και αξιολογήσεις από μέρους της ΔΕΦΑ στο στάδιο της αξιολόγησης και της κατακύρωσης.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αξιολογώντας έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου κρίνει ότι υπήρξαν δύο ουσιαστικές παραβάσεις: Η πρώτη αφορά στα κριτήρια κατακύρωσης του διαγωνισμού στην εν λόγω κοινοπραξία (Δεκέμβριος 2019) και η δεύτερη αφορά σε υπογραφή της διμερούς συμφωνίας κατά την έγκριση των επιπρόσθετων €25 εκατομμυρίων (Ιούνιος 2022). Την παραχώρηση των επιπρόσθετων 25 εκατ. στην κοινοπραξία, η οποάι επικαλέστηκε αυξημένο κόστος πρώτων υλών λόγω του κορωνοϊού, είχε προ-εγκρίνει η Κυβέρνηση Αναστασιάδη, αλλά την τελική απόφαση έλαβε η Κεντρική Επιτροπή Αλλαγών και Απαιτήσεων, με τη διαφωνία και πάλι του Γενικού Ελεγκτή.
Ποιος θα βοηθήσει την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία;
Η δημοσιοποίηση την περασμένη Πέμπτη της απόφασης της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας (EPPO) να ζητήσει (από τον περασμένο Μάρτιο) τη διεξαγωγή έρευνας για όσα συνθέτουν το σκάνδαλο του τερματικού φυσικού αερίου δεν έχει αποφορτίσει καθόλου την κατακραυγή μέσα στην κοινωνία. Η άμεση εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας εκτιμάται από νομικούς και πολιτικούς κύκλους ότι εμποδίζει την κυπριακή Κυβέρνηση να ανακοινώσει και η ίδια τη διεξαγωγή ποινικής έρευνας.
Ωστόσο, η Κυβέρνηση δεν απαλλάσσεται των ευθυνών της για το γεγονός ότι οι αστυνομικές Αρχές, που καθηκόντως οφείλουν να προωθήσουν την έρευνα εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, δεν φαίνεται να έχουν κάνει οτιδήποτε το ουσιαστικό από τον Μάρτιο μέχρι σήμερα. Ανακοινώθηκε πως παραλήφθηκαν και μελετούνται έγγραφα από την Ελεγκτική Υπηρεσία, χωρίς καμία αναφορά για τα έγγραφα και άλλο υλικό -σε ηλεκτρονική μορφή- που υπάρχουν ή διασώθηκαν σε άλλες υπηρεσίες, όπως η ΔΕΦΑ, το Υπουργείο Ενέργειας, το Υπουργείο Οικονομικών η Προεδρία, το Υπουργικό Συμβούλιο.
Ο ρόλος της ΔΕΦΑ και του τότε προέδρου της
Θεωρείται όμως ξεκάθαρο πως το κουβάρι θα ξετυλιχθεί με έρευνες που πρέπει να επικεντρωθούν σε πρώτη φάση στη ΔΕΦΑ και στις αποφάσεις που λήφθηκαν τότε σε σχέση με τον διαγωνισμό και τους όρους που τέθηκαν προς ενδιαφερόμενους επενδυτές. Πρόεδρος του δ.σ. της ΔΕΦΑ ήταν τότε ο Συμεών Κασσιανίδης. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η αλλαηλογραφία του κ. Κασσιανίδη με τον Γενικό Ελεγκτή Οσυσσέα Μιχαηλίδη, ο οποίος μάταια επιχείρησε με μακροσκελείς επιστολές και επισημάνσεις να προειδοποιήσει για το επερχόμενο φιάσκο, ζητώντας ακύρωση του διαγωνισμού και προκήρυξη νέου, με άλλους όρους. Ο κ. Κασσιανίδης και το δ.σ. της ΔΕΦΑ επέμειναν να μην προκηρυχθεί νέα προσφορά, κάτι που έκανε αποδεκτό και η κυβέρνηση Αναστασιάδη, με τον τέως πρόεδρο να λαμβάνει την πολιτική απόφαση σε σύσκεψη στο Προεδρικό τον Δεκέμβριο του 2019 να μπουν οι υπογραφές στο συμβόλαιο με τους Κινέζους, ανεξαρτήτως των εσντάσεων του Γενικού Ελεγκτή.
Επιπλέον, η Αστυνομία δεν ανέφερε το παραμικρό -παρόλο ότι ρωτήθηκε από δημοσιογράφους- κατά πόσο λήφθηκαν καταθέσεις για την έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας ή αν έγιναν ανακρίσεις. Και όλα συγλίνουν στο ασφαλές συμπέρασμα ότι δεν έγιναν ούτε ανακρίσεις, ούτε καταθέσεις.
Εκκρεμούν αποφάσεις
Ο σάλος από τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφορικά με το φιάσκο στο Βασιλικό, δεν απαλλάσσει την Κυβέρνηση από την ευθύνη για λήψη επειγόντως νέων αποφάσεων για τη διαχείριση του έργου. Αλλά και αποφάσεις για το άλλο μεγάλο έργο (ηλεκτρική διασύνδεση) που είναι σε εξέλιξη ερήμην της Κυβέρνησης, αλλά προβλέπει σοβαρή οικονομική επιβάρυνση για τους πολίτες σε βάθος χρόνου, χωρίς εξασφάλιση ότι θα αποφευχθεί ένα νέο μεγάλο φιάσκο, λόγω των τεχνικών και γεωπολιτικών προκλήσεων που υπάρχουν.
Η σημερινή Κυβέρνηση έχει να λέει πως είναι αδύνατο να αλλάξουν με ταχυδακτυλουργικό τρόπο πολλά. Ούτε το τερματικό φυσικού αερίου μπορεί να ολοκληρωθεί έτσι απλά και γρήγορα -όπως έγιναν όλα κουλουβάχατα-, ούτε τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην κυπριακή ΑΟΖ να τύχουν εμπορίας μετά από χρόνια στασιμότητας και αποστασιοποίησης από τις εταιρείες που ανέλαβαν την ανάπτυξή τους, ούτε η ΑΗΚ να μπει επιτέλους δυναμικά στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας για να ρίξει τις μέσες τιμές ανά κιλοβατώρα για όλους τους καταναλωτές, ούτε η ηλεκτρική διασύνδεση με την Ελλάδα μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς μελέτες και δύσκολες αποφάσεις και ρίσκα, ούτε η Δεκέλεια μπορεί να πάψει να είναι η αχίλλειος πτέρνα του ηλεκτρικού συστήματος, ούτε η ενέργεια από τα φωτοβολταϊκά μπορεί να πωλείται σε τιμές κοστοστρέφειας, χωρίς ρήξεις.
Είναι όμως έτοιμη η σημερινή Κυβέρνηση για ρήξεις; Με κατεστημένα και νεοφανή συμφέροντα; Μπορεί να υποτάξει τη γραφειοκρατία στις υπηρεσίες του ενεργειακού σχεδιασμού; Μπορεί να ανατρέψει παλιές αποφάσεις και να λάβει -και να εφαρμόσει- νέες;
Το τερματικο LNG στο Βασιλικό
Είναι πιθανό τα όσα τραγελαφικά συνέβησαν από το 2019 και συνεχίζουν να συμβαίνουν γύρω από το τερματικό επαναεριοποίησης υγροποιημένου φυσικού αερίου στο Βασιλικό να διδάσκονται στο μέλλον σε πανεπιστήμια και πολυτεχνεία, για να μάθει ο υπόλοιπος κόσμος τι δεν πρέπει να κάνει ένα κράτος αν θέλει να αποκτήσει με ταχύτητα και σε λογικές τιμές ενεργειακές υποδομές.
Η σημερινή Κυβέρνηση επιχείρησε αλλά δεν κατάφερε να δώσει το φιλί της ζωής σε ένα έργο που ψυχομαχούσε επί μία τριετία περίπου. Η πίστωση χρόνου αλλά και η εμπιστοσύνη που επιδείχθηκε αρχικά στη λεγόμενη κοινοπραξία CMC, που αποτελείται αποκλειστικά από την κινεζική κρατική εταιρεία CPP, δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα. Η εταιρεία απεδείχθη απρόθυμη ή και ανίκανη να υλοποιήσει το συμβόλαιο, όπως το ερμήνευαν η ΔΕΦΑ και η ΕΤΥΦΑ.
Σήμερα, τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα σε σχέση με όσα παρέλαβε η Κυβέρνηση Χριστοδουλίδη τον Μάρτιο του 2023. Δεν μπορεί όμως να χρεωθεί η Κυβέρνηση αυτή την επιδείνωση, αφού η ολοκλήρωση του φιάσκου ήταν προδιαγεγραμμένη και στηριζόταν σε αποφάσεις της διετίας 2018-19, από την Κυβέρνηση Αναστασιάδη και μάλιστα με άμεση και καθοριστική παρέμβαση του ίδιου του τέως Προέδρου.
Η CPP έχει ήδη καταγγείλει τη σύμβαση, που έτσι κι αλλιώς δεν υλοποίησε παρά μόνο μερικώς και περιοδικώς. Το εργοτάξιο στο Βασιλικό έχει περάσει στα χέρια της ΕΤΥΦΑ και τρέχουν διαδικασίες ώστε να συναφθεί νέα ξεχωριστή συμφωνία με την κοινοπραξία Multimarine Services και Spanopoulos Group, για να αναλάβουν να ολοκληρώσουν τις εργασίες στην προβλήτα του τερματικού και τις χερσαίες υποδομές. Μπορούν να το κάνουν; Ναι, απαντούν στελέχη των εταιρειών, της ΕΤΥΦΑ, του Υπουργείου Ενέργειας. Συνεπώς, αυτό που μένει είναι να συμφωνηθεί το πλαίσιο συνεργασίας με υπεργολάβους, χωρίς γραφειοκρατικές καθυστερήσεις. Και, ελπίζουμε, χωρίς νομικά θέματα.
Δεν είναι γνωστό ποιο θα είναι το κόστος για τις εναπομείνασες εργασίες στο Βασιλικό, αν θα καθοριστεί στη βάση διαπραγματεύσεων των δύο πλευρών ή αν θα χρειαστεί διαδικασία διαπραγμάτευσης και με άλλους ενδιαφερόμενους. Το βέβαιο είναι πως στο συνολικό κόστος πρέπει τώρα να προστεθούν και τα 101 προϋπολογισμένα εκατομμύρια που θα στερήσει από την ΕΤΥΦΑ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Δεν είναι επίσης γνωστός ο χρόνος που θα απαιτηθεί για να ολοκληρωθούν οι εργασίες. Η πιθανότητα να συμπληρωθούν οι εργασίες μέσα στο 2024 μοιάζει απίθανη. Ακόμα και αν ξεκινήσουν τώρα οι εργασίες, θα απαιτηθεί τουλάχιστο ένας χρόνος για να παραδοθούν οι υποδομές. Χωρίς να υπολογίζεται ο χρόνος για την κατασκευή του δικτύου των αγωγών για τη μεταφορά φυσικού αερίου από τη χερσαία υποδομή του τερματικού στους σταθμούς της ΑΗΚ και της PEC. Για το θέμα είναι σε εξέλιξη διελκυστίνδα στη Δικαιοσύνη.
Θα πάρουμε ή θα νοικιάσουμε άλλο;
Το μεγάλο αγκάθι, όμως, δεν είναι οι υποδομές στο Βασιλικό, είναι το FSRU Προμηθέας, της ΕΤΥΦΑ, το οποίο παραμένει εγκλωβισμένο στο ναυπηγείο της Cosco στη Σαγκάη. Ηεγκατάλειψη του έργου από τη CPP θέτει εκ των πραγμάτων την εταιρεία αυτή προσωρινά στο περιθώριο, παρ’ ότι εξακολουθεί να έχει «λόγο» για την τύχη του FSRU Προμηθέα. Στην παρούσα φάση, πάντως, η ΕΤΥΦΑ διαβουλεύεται με την Cosco, η οποία φιλοξενεί το πλοίο, αφού προηγουμένως εκτέλεσε τις εργασίες για τη μετατροπή του σε πλωτή μονάδα αποθήκευσης και επαναεριοποίησης υγροποιημένου φυσικού αερίου. Ο Φιλελεύθερος πληροφορείται ότι μέσα στην εβδομάδα που μπαίνει θα πραγματοποιηθεί τηλεδιάσκεψη των κυπριακών Αρχών, με συμμετοχή και της Cosco αλλά και της CPP. Από την τηλεδιάσκεψη θα διαφανεί «πού το πάνε οι Κινέζοι;».
Τις επόμενες μέρες θα φανεί αν το πλοίο Προμηθέας θα μπορέσει να αποπλεύσει για την Κύπρο ή αν, είτε η Cosco, είτε η CPP, είτε και οι δύο θα το κρατήσουν ενέχυρο μέχρι να διευθετηθούν οι οικονομικές διαφορές μεταξύ τους ή με την ΕΤΥΦΑ.
Μέχρι στιγμής εκτιμάται ότι η ΕΤΥΦΑ πλήρωσε περίπου 190 εκατ. ευρώ μόνο για το πλοίο. Προφανώς τα πλήρωσε στη CPP. Η οποία ζητά άλλα 35 εκατ., κάτι που δεν δικαιολογεί η ΕΤΥΦΑ. Όμως, έχει πληρωθεί η Cosco από τη CPP για όλες τις υπηρεσίες που πρόσφερε; Δεν είναι γνωστό για την ώρα, παρόλο που υπάρχουν πληροφορίες ότι οι σχέσεις Cosco και CPP δεν είναι και οι καλύτερες.
Από δηλώσεις του υπουργού Ενέργειας Γιώργου Παπαναστασίου την περασμένη Πέμπτη αναδεικνύεται μία σοβαρή δόση απαισιοδοξίας για την προοπτική να καταλήξει στα χέρια της ΕΤΥΦΑ η πλωτή μονάδα, σε αυτή τη φάση. Οι πληροφορίες θέλουν την ΕΤΥΦΑ να μην λαμβάνει ξεκάθαρες τοποθετήσεις από τις κινεζικές Αρχές, ούτε από τις εμπλεκόμενες εταιρείες Cosco και CPP, κάτι που μεγεθύνει την ανησυχία και την απαισιοδοξία.
Αναλόγως των εξελίξεων θα δρομολογηθούν και άλλες αποφάσεις από την ΕΤΥΦΑ και το Υπουργείο Ενέργειας. Αν η κατάσταση εξελιχθεί στη βάση του ανεπιθύμητου σεναρίου, είναι βέβαιο ότι η κυπριακή πλευρά θα κηρύξει νομικό πόλεμο προς όποιον εμποδίζει την παράδοση και αξιοποίηση του Προμηθέα.
Πώς επηρεάζει η ενοικίαση FSRU τη σχέση κόστους – οφέλους για το φυσικό αέριο
Ένας νομικός πόλεμος είτε εναντίον της CPP είτε οποιουδήποτε άλλου θα ήταν χρονοβόρος και δαπανηρός. Τι θα γίνει στο μεταξύ; Ο υπουργός Ενέργειας Γιώργος Παπαναστασίου έχει δηλώσει πως αν διαφανεί ότιη παραλαβή του FSRU Προμηθέας θα καθυστερήσει σοβαρά, η Κυβέρνηση δεν θα μείνει με σταυρωμένα χέρια. Θα βγει σε προσφορές ώστε να διερευνήσει το έδαφος για το ενδεχόμενο να ενοικιάσει ένα άλλο FSRU και… να κάνει τη δουλειά της, μέχρι να απεγκλωβιστεί ο Προμηθέας. Και ήδη έχουν δρομολογηθεί κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Για να έχει λειτουργικό νόημα η ενοικίαση άλλου FSRU θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι τα έργα στην προβλήτα και στην ξηρά θα προχωρήσουν χωρίς άλλα προβλήματα.
Θα αλλάξει, όμως, τη σχέση κόστους – οφέλους για το τερματικό LNG μία ενδεχόμενη ενοικίαση FSRU, επιπλέον των 190 εκατ. που ήδη πληρώθηκαν για την κυπριακή μονάδα επαναεριοποίησης αλλά και των 101 εκατ. της ΕΕ που θα κληθεί να βάλει από την τσέπη η ΕΤΥΦΑ; Το Υπουργείο Ενέργειας αλλά και τεχνοκράτες του δημόσιου και του ιδιωτικού χώρου επιμένουν πως το οικονομικό όφελος για την οικονομία και τους καταναλωτές από τη χρήση φυσικού αερίου στην ηλεκτροπαραγωγή θα είναι πολύ μεγαλύτερο από το όποιο κόστος από την κατασκευή του τερματικού ή και την ενοικίαση πλοίου. Αυτό θα επιβεβαιωθεί ή θα διαψευστεί (υπάρχουν και απόψεις για μικρό όφελος από την εισαγωγή φυσικού αερίου σε πολύ μικρές ποσότητες) όταν ληφθούν προσφορές από ενδιαφερόμενες εταιρείες. Προτιμητέα λύση, ωστόσο, είναι κατά παρασάγγας η επίλυση της διαφοράς στη Σαγκάη και η επίσημη παράδοση του πλοίου στον ιδιοκτήτη του, την ΕΤΥΦΑ
Η ηλεκτρική διασύνδεση και η απόφαση της ΡΑΕΚ
Πολύ μεγάλος βραχνάς εξελίσσεται για την Κυβέρνηση η ηλεκτρική διασύνδεση με την Κρήτη. Τα πανηγύρια και οι φιέστες του τέως Προέδρου Αναστασιάδη λίγο πριν τις προεδρικές του 2023 για τα «εγκαίνια του καλωδίου» αποδείχθηκαν ένα ακόμα επικοινωνιακό φιάσκο, αν όχι μία εξαπάτηση της κοινής γνώμης.
Η ηλεκτρική διασύνδεση ήταν μόνο στα χαρτιά. Η αλλαγή στον φορέα υλοποίησης τον Οκτώβριο του 2023 αναπτέρωσε τις ελπίδες για πραγματοποίηση της διασύνδεσης, αφού ήδη κατασκευάζεται το καλώδιο από τη Nexans στη Νορβηγία, όμως ο ΑΔΜΗΕ, ως νέος φορέας υλοποίησης, αποδείχθηκε ένας σκληρός και πολύ απαιτητικός διαπραγματευτής, με συνέπεια σήμερα το έργο να βρίσκεται στον αέρα.
Το δηλώνει ο ίδιος ο ΑΔΜΗΕ, απειλώντας πως αν η ΡΑΕΚ δεν δεχθεί μέχρι τα μέσα Αυγούστου να αρχίσει από 1/1/2025 η ανάκτηση των εξόδων του για το καλώδιο μέσω των λογαριασμών ρεύματος, το έργο δεν θα προχωρήσει. Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν ήταν γνωστό αν η ΡΑΕΚ είναι πρόθυμη να υπαναχωρήσει άτακτα και να δεχθεί εκείνα που απέρριψε στις 2 Ιουλίου 2024. Και επίσης δεν ήταν γνωστό κατά πόσο ο ΑΔΜΗΕ θα υλοποιήσει την προειδοποίησή του και θα διακόψει την κατασκευή του καλωδίου ή αν θα αποφασίσει να χρηματοδοτήσει με ίδια κεφάλαια ή με δάνεια τα αρχικά στάδια του έργου, μέχρι να αρχίσει η χρέωση των καταναλωτών και η ανάκτηση των εξόδων του.
Θεωρείται σχεδόν δεδομένο πως ένα από τα αιτήματα του ΑΔΜΗΕ, η μετακύλιση στους καταναλωτές των 100 εκατ. που είχε αποφασιστεί αρχικά να δοθούν ως χορηγία από την Κυπριακή Δημοκρατία για την εκτέλεση του έργου, θα γίνει αποδεκτό. Αρκεί όμως αυτό στον ΑΔΜΗΕ; Όχι.
Θα δεκτεί η ΡΑΕΚ να δεσμευτεί πως δεν θα διατηρήσει τη διακριτική ευχέρεια για έγκριση ή απόρριψη των εξόδων του ΑΔΜΗΕ σε περίπτωση που το έργο ναυαγήσει λόγω σοβαρού «εξωτερικού κινδύνου», γεωπολιτικής μορφής; Δύσκολο, καθώς σε όλες τις αποφάσεις της η ΡΑΕΚ φροντίζει πάντα να διατηρεί μία ασφαλιστική δικλίδα υπό τη μορφή μιας απαιτούμενης τελικής έγκρισης από μέρους της. Διότι υπάρχει πάντα η ανάγκη να εξετάζεται το εύλογο κάθε αιτήματος ρυθμιζόμενης επιχείρησης να επιβαρύνει οικονομικά τους καταναλωτές.
Θα δεκτεί η ΡΑΕΚ να αρχίσει από 1/1/2025 η ανάκτηση εξόδων του ΑΔΜΗΕ μέσω επιβάρυνσης των καταναλωτών με κατά μέσο όρο 0.6 σεντ ανά κιλοβατώρα την επόμενη τετραετία; Θα εξαρτηθεί σε σημαντικό βαθμό από τη μελέτη που θα ετοιμάσει για τη ΡΑΕΚ η PwC, η οποία αξιολογεί σε αυτή τη φάση τα επιπρόσθετα στοιχεία και το μοντέλο αποπληρωμής που κατέθεσε ο ΑΔΜΗΕ.
Η απόφαση της ΡΑΕΚ αναμένεται να ληφθεί μέχρι τις 9 Αυγούστου. Στις 12 Αυγούστου είναι καθορισμένη άλλη μία τηλεδιάσκεψη μεταξύ των ρυθμιστών των δύο χωρών, των δύο υπουργείων Ενέργειας, του ΑΔΜΗΕ και της Γενικής Διεύθυνσης Ενέργειας της ΕΕ.
Θα επενδύσει το κράτος;
Ανεξαρτήτως της απόφασης της ΡΑΕΚ, παραμένει άλλη μία σημαντική εκκρεμότητα για την ηλεκτρική διασύνδεση. Το Υπουργείο Ενέργειας ζήτησε εκδήλωση ενδιαφέροντος από οίκους μελετών για την αξιολόγηση της ανάλυσης κόστους – οφέλους που ετοίμασε για τον ΑΔΜΗΕ η εταιρεία Exergia.
Το περιεχόμενο της αξιολόγησης προφανώς θα επηρεάσει την τελική απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου κατά πόσο το κράτος θα επενδύσει με 100 εκατ. ευρώ στο μετοχικό κεφάλαιο του Great Sea Interconnector, της εταιρείας ειδικού σκοπού που ίδρυσε ο ΑΔΜΗΕ για να αναλάβει ως φορέας υλοποίησης της ηλεκτρικής διασύνδεσης.
Το Υπουργείο Οικονομικών διατηρεί επιφυλάξεις για την επένδυση αυτή, ωστόσο την ευνοεί το Υπουργείο Ενέργειας, καθώς μέσω αυτής θα αποκτήσει ρόλο το κράτος και λόγο στην εκτέλεση του έργου, που θεωρείται πως έχει στρατηγική σημασία για την Κυπριακή Δημοκρατία.
Αν και ο υπουργός Ενέργειας είχε δηλώσει αρχές Ιουλίου πως θα χρειαστούν περίπου τρεις μήνες για τη λήψη τελικής επενδυτικής απόφασης από το Υπουργικό Συμβούλιο, είναι πολύ πιθανό να απαιτηθεί τελικά μεγαλύτερος χρόνος.
Πηγή: philenews.com
