Το έγκλημα και η βία αποτελούν εδώ και πολύ καιρό κορυφαία ανησυχία για τα νοικοκυριά σε όλη τηΛατινική Αμερική και τηνΚαραϊβική. Η περιοχή ευθύνεται για σχεδόν τα μισά από τα θύματα ανθρωποκτονιών από πρόθεση στον κόσμο, παρά το γεγονός ότι αντιπροσωπεύει λίγο περισσότερο από το 8% του παγκόσμιου πληθυσμού, σύμφωνα με στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών.
Το μέσο ποσοστό ανθρωποκτονιών στην περιοχή είναι10 φορές μεγαλύτερο από αυτό των άλλων αναδυόμενων αγορών και αναπτυσσόμενων οικονομιών καιδιπλάσιο από την Υποσαχάρια Αφρική. Εντός της περιοχής αυτής, η Κεντρική Αμερική ξεχωρίζει ως η πιο βίαιη. Η ανασφάλεια έχει επίσης επιδεινωθεί με την πάροδο του χρόνου. Η Κεντρική Αμερική και η Καραϊβική έχουν βιώσει ετήσιες αυξήσεις στα ποσοστά ανθρωποκτονιών περίπου 4% τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Η εγκληματικότητα επηρεάζει άμεσα τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων και επιβάλλει μεγάλο κοινωνικό κόστος. Επειδή υπάρχει μια λεπτή αλληλεπίδραση μεταξύ της οικονομικής δραστηριότητας και του εγκλήματος, ο προσδιορισμός των αιτιακών αποτελεσμάτων δεν είναι εύκολος. Περισσότερη οικονομική δραστηριότητα θα μειώσει την εγκληματικότητα, αλλά λιγότερη εγκληματικότητα, με τη σειρά της, θα τονώσει την οικονομική δραστηριότητα. Ενας άλλος παράγοντας, όπως η ισχύς του κράτους δικαίου, θα επηρεάσει επίσης και τα δύο.
Η πρόσφατη μελέτη μας δείχνει ότι οι αυξήσεις στα ποσοστά ανθρωποκτονιών μειώνουν σημαντικά την οικονομική ανάπτυξη. Στη Λατινική Αμερική, μια αύξηση 30% στα ποσοστά ανθρωποκτονιών εκτιμάται ότι θα μειώσει την ανάπτυξη κατά 0,14 ποσοστιαίες μονάδες.
Τα οφέλη από τη μείωση της βίας μπορεί να είναι σημαντικά. Σύμφωνα με τη μελέτη, η μείωση του επιπέδου εγκληματικότητας στη Λατινική Αμερική στον παγκόσμιο μέσο όρο θα αύξανε την ετήσια οικονομική ανάπτυξη της περιοχής κατά 0,5 ποσοστιαίες μονάδες, περίπου το ένα τρίτο της ανάπτυξης της Λατινικής Αμερικής μεταξύ 2017-2019. Επιπλέον, η αντιμετώπιση της ανασφάλειας όπου είναι πιο διαδεδομένη φαίνεται να έχει τις μεγαλύτερες αποδόσεις. Για παράδειγμα, το πλήρες κλείσιμο του χάσματος της εγκληματικότητας στις χώρες με τα υψηλότερα ποσοστά ανθρωποκτονιών θα μπορούσε να οδηγήσει στην αύξηση του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος τους κατά περίπου 0,8 ποσοστιαίες μονάδες.
Το έγκλημα είναι οικονομικό και κοινωνικό ζήτημα με εκτεταμένες συνέπειες και ποικίλες αλληλένδετες ρίζες. Εάν οι κυβερνήσεις της περιοχής ήταν σε θέση να δώσουν προτεραιότητα σε πιο αποτελεσματικές στρατηγικές για την καταπολέμηση του εγκλήματος, αυτές όχι μόνο θα ενίσχυαν τη δημόσια ασφάλεια αλλά και θα βελτίωναν το οικονομικό δυναμικό της περιοχής. Αυτό υπογραμμίζει τη σημασία της συνεργασίας μεταξύ των υπευθύνων χάραξης πολιτικής, των διεθνών χρηματοδοτικών ιδρυμάτων, του ακαδημαϊκού κόσμου, των μη κυβερνητικών οργανώσεων και του ιδιωτικού τομέα για την εξεύρεση τρόπων αντιμετώπισης αυτού του σημαντικού εμποδίου στην ανάπτυξη.
