Ο τέως Πρόεδρος εξέφρασε παράπονο και πικρία για τον νυν Πρόεδρο επειδή κάνει συχνά αναφορές σε ελλείψεις και εκκρεμότητες που άφησε η προηγούμενη διακυβέρνηση. Στην οποία συμμετείχε και ο κ. Χριστοδουλίδης.
Διερωτήθηκε απευθυνόμενος στον Τσουρούλλη «δεν ήταν υπουργός της Κυβέρνησης ο κ. Χριστοδουλίδης; Εάν διαφωνούσε οπουδήποτε δεν έπρεπε να καταθέσει τη διαφωνία του;». Ναι, και θα τη λαμβάνατε υπόψη, κ. Αναστασιάδη.
Οι ευθύνες του Ν. Χριστοδουλίδη από τη συμμετοχή του στην προηγούμενη Κυβέρνηση είναι αδιαμφισβήτητες. Αλλά επί αυτού τοποθετήθηκε ο κυρίαρχος λαός, που λένε, ο οποίος διά της ψήφου του αποφάνθηκε πλειοψηφικά πως ισχύει αυτό που συμφώνησαν μεταξύ τους πρόσφατα ο κ. Αναστασιάδης και ο κ. Νεοφύτου, τρώγοντας και πίνοντας: Ό,τι έγινε, έγινε, ας μην κολλάμε στα παλιά.
Αν μετάνιωσαν πολλοί ή οι περισσότεροι για την ψήφο τους τον Φεβρουάριο του ‘23, ελάχιστη ουσία έχει.
Έχει πιο πολλή σημασία το δίκαιο που έχουν ο νυν Πρόεδρος και οι υπουργοί του όταν επισημαίνουν λάθη και στρεβλώσεις και εκκρεμότητες που κληρονόμησαν από τους προηγούμενους. Και συμβόλαια άνω ποταμών, καθυστερήσεις, υπερβάσεις δαπανών για εκτέλεση έργων, διαιτησίες, κλπ.
Το θεωρεί πιο λογικό ο κ. Αναστασιάδης να αποσιωποιηθούν ακόμα και τώρα όλες οι αμαρτίες της προηγούμενης δεκαετίας από τους σημερινούς κυβερνώντες -και πρώην συνεργάτες του σε κάποιο ποσοστό- αντί να επισημανθούν τα στραβά, με την ελπίδα να ισιώσουν κάπως και κάποτε;
Θεωρεί λογικότερο ο κ. Αναστασιάδης να πούμε, ως κοινή γνώμη, «δεν έχει σημασία που εντοπίζετε λάθη και τρύπες κ. Χριστοδουλίδη σήμερα, ας τα λέγατε έγκαιρα»;
Τώρα πια, δύο χρόνια σχεδόν μετά τις εκλογές, ο κ. Χριστοδουλίδης δεν θα κριθεί από το τι έλεγε στον πολιτικό του προϊστάμενο πριν 3 ή 5 ή 7 χρόνια, ούτε καν από το τι λέει τώρα για όσα βρήκε μπροστά του. Θα κριθεί απ’ όσα θα κάνει ο ίδιος και οι υπουργοί του -και η δημόσια υπηρεσία- για να δοθούν λύσεις και να δουλέψει σωστά το κράτος. Απίθανο, αλλά μια ελπίδα τη δικαιούμαστε.
Την ίδια μέρα που δημοσιοποιήθηκαν τα παράπονα και οι πικρίες του κ. Αναστασιάδη, έβγαλε και ο ΔΗΣΥ ανακοίνωση για να μας πει πως «η χώρα οπισθοχωρεί» και ότι «η έντονη ανησυχία των πολιτών είναι απόλυτα δικαιολογημένη».
Οπισθοχωρούμε εδώ και χρόνια, βέβαια, και οι πολίτες ανησυχούν σχεδόν σε μόνιμη βάση. Άλλωστε γι’ αυτό έχασε τις εκλογές (σε κάποιο βαθμό τις έχασε, αν με ρωτάτε) ο ΔΗΣΥ.
Έχει μια χρυσή ευκαιρία η ηγεσία του ΔΗΣΥ να αποσείσει από τους ώμους της το μέρος της ευθύνης που της αναλογεί για τη διαφθορά, τις απάτες αλλά και τις σοβαρές αστοχίες που εκτυλίχθηκαν επί διακυβέρνησης Αναστασιάδη, αρνούμενη να τις κρύβει στις ανακοινώσεις της. Δυστυχώς, δεν δείχνει καμία διάθεση να το πράξει.
Με αφορμή την ακύρωση του ενός μεγάλου συμβολαίου μετά το άλλο, μάς είπε η υπεύθυνη αντιπολίτευση ότι «τα μεγάλα έργα είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη και την ποιότητα ζωής. Απαιτούν συνεχή έλεγχο και παρακολούθηση. Κυρίως ορθή και προληπτική διαχείριση, με αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα, ούτως ώστε να διορθώνονται λάθη και να εντοπίζονται παραλείψεις πριν να φτάσουμε στο ‘και πέντε’, όπως συμβαίνει σήμερα».
Δεν διαφωνούμε. Αλλά ούτε μια λέξη γι’ αυτό που αντιλήφθηκε όλη η πλάση; Ότι τα μεγάλα έργα θέλουν κυρίως σωστές προσφορές, δίκαιες αξιολογήσεις και σιδεροκέφαλα συμβόλαια; Ούτε λέξη;
Όλοι, μα όλοι, λένε τις τελευταίες μέρες ότι επείγει η αναθεώρηση της διαδικασίας προκήρυξης προσφορών για δημόσια έργα. Το ίδιο έλεγαν και πριν ένα χρόνο (μην πω δύο) όταν συνειδητοποιήθηκε από όλους πόσο τεράστιο ήταν το φιάσκο με το τερματικό στο Βασιλικό, αλλά και με το λιμάνι-μαρίνα στη Λάρνακα. Από τότε, ας μας πει κάποιος αν έγινε το παραμικρό -και χειροπιαστό- από την Κυβέρνηση ή έστω τη Βουλή για να αλλάξουν οι νομοθεσίες και οι διαδικασίες για τις δημόσιες συμβάσεις. Ούτε λέξη. Και δεν ελπίζουμε ότι θα δοθεί προτεραιότητα σε αυτό το μεγάλο ζήτημα ούτε και τώρα. Θα το ξαναθυμηθούν στο επόμενο στραπάτσο και στην επόμενη καταγγελία συμβολαίου. Και θα ανασύρουν τις δηλώσεις και τις εισηγήσεις που έκαναν το ‘23 και αυτές που κάνουν αυτές τις μέρες.
Εν ολίγοις, εμείς κι αν έχουμε παράπονα και πικρίες, κύριοι Πρόεδροι, τέως και νυν.
Πηγή: philenews.com
