Είναι επιθυμητό όπως συνιδιοκτήτες βρίσκουν λύσεις για αξιοποίηση, διαχωρισμό ή πώληση συνιδιόκτητου κτήματος τους και να αποφεύγουν διαμάχες που είναι δυνατό να καταλήξουν στο Δικαστήριο, γεγονός που θα επιδεινώσει περισσότερο τις μεταξύ τους σχέσεις, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για στενά συγγενικά πρόσωπα.
Ακόμη και στην περίπτωση που καταλήγουν σε γραπτή συμφωνία για τον διαχωρισμό συνιδιόκτητου κτήματος τους και καθορίζουν το μερίδιο τους στα έξοδα αναλόγως του μεριδίου του καθενός, οφείλουν να συνεργάζονται και να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις που ο καθένας αναλαμβάνει και να πρυτανεύει η λογική και το κοινό καλό, παρά η απόκτηση πλεονεκτήματος ενός σε βάρος άλλου ή άλλων συνιδιοκτητών.
μία, απαλλοτρίωση ή όροι που θα επιβάλουν οι Αρχές, θα πρέπει να επιλύονται κατά δίκαιο τρόπο, αντί να οδηγούν τους συνιδιοκτήτες στη δημιουργία διαφοράς και σε αρνητικά συναισθήματα. Από τη στιγμή που συμφωνούν ότι τα έξοδα του διαχωρισμού θα τους βαρύνουν εξίσου όταν οι συνιδιοκτήτες είναι δύο ή όταν είναι περισσότεροι αναλόγως του μεριδίου του καθενός, οφείλουν συνεργασία και προσήλωση στη συμφωνία και επιμερισμό των εξόδων του διαχωρισμού.
Απόφαση πρωτόδικου Δικαστηρίου
Δύο αδέλφια οι οποίοι ήταν συνιδιοκτήτες κατά το ½ μερίδιο ο καθένας κτήματος που τους είχε δωρίσει ο πατέρας τους, με γραπτή συμφωνία συμφώνησαν να το διαχωρίσουν και να λάβει ο καθένας το δικό του μέρος. Θα προσυπόγραφαν οποιαδήποτε αίτηση διαχωρισμού και δήλωση εκχώρησης, παραχώρησης, αφαίρεσης ρυμοτομίας και οτιδήποτε άλλο νόμιμα τους ζητηθεί από τις αρμόδιες Δημοτικές, Κτηματολογικές ή άλλες Αρχές.
Όλα τα έξοδα του διαχωρισμού συμφώνησαν να καταβληθούν κατ’ αναλογία του μεριδίου τους. Επίσης, συμφώνησαν ότι εάν υπάρξει ρυμοτομία, απαλλοτρίωση ή άλλο γεγονός που θα επηρεάσει αρνητικά ή θετικά το συμφωνημένο τεμάχιο που θα λάβει ο καθένας τους, τότε αυτός ο επηρεασμός θα επιβαρύνει ή θα ωφελήσει εξολοκλήρου εκείνον του οποίου το τεμάχιο θα επηρεαστεί από τις τυχόν αλλαγές. Η σχετική άδεια διαχωρισμού εκδόθηκε από την αρμόδια Πολεοδομική Αρχή και μεταξύ άλλων επιβλήθηκαν οι εξής όροι: (α) το τμήμα του τεμαχίου που επηρεάζεται από τη διεύρυνση του εγγεγραμμένου δρόμου να παραχωρηθεί, να κατασκευαστεί και να εγγραφεί ως δημόσιος δρόμος και (β) κατά μήκος του διαπλατυνόμενου δρόμου να κατασκευαστεί πλακόστρωτο πεζοδρόμιο.
Ο αδελφός αποδέχθηκε τον επηρεασμό του τμήματος του, παρόλο που το εμβαδό μειωνόταν. Επίσης, για να υλοποιηθεί ο διαχωρισμός πλήρωσε τα σχετικά έξοδα που αφορούσε το κόστος για την κατασκευή του πεζοδρομίου και ζήτησε από τον άλλο αδελφό να συμβάλει κατά το ήμισυ μερίδιο στα έξοδα, αλλά αυτός αρνήθηκε, αφού κατά την αντίληψή του ουσιαστικά ωφελούσαν το μέρος που έλαβε ο αδελφός του. Το ζήτημα κατέληξε σε διαφορά στο Δικαστήριο, για να αποφασίσει κατά πόσο τα έξοδα για την κατασκευή του πεζοδρομίου δυνάμει της συμφωνίας ενέπιπταν στα έξοδα που βάρυναν εξ ημισείας τους διαδίκους. Το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε ότι οι όροι της συμφωνίας δεν άφηναν αμφιβολία για το τι πραγματικά συμφώνησαν τα δύο αδέλφια, δηλαδή κατά το διαχωρισμό θα έπρεπε να επωμίζονται εξίσου ο καθένας τους όλα τα έξοδα του διαχωρισμού και γι’ αυτό εξέδωσε απόφαση εναντίον του αδελφού που αρνείτο να πληρώσει το ήμισυ των εξόδων.
Η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου
Το ζήτημα δεν τελείωσε εκεί, αφού η πρωτόδικη απόφαση εφεσιβλήθηκε. Το Ανώτατο Δικαστήριο, στην απόφαση που εξέδωσε ομόφωνα ο Δικαστής κ. Χ. Μαλαχτός στην Π.Ε.165/2016 ημερ.24.7.2024, έκρινε ότι η ερμηνεία των όρων ενός εγγράφου, όπως και το πρωτόδικο Δικαστήριο διέγνωσε, αποτελεί νομικό θέμα και έργο του Δικαστηρίου. Ανέλυσε τις αρχές που διέπουν την ερμηνεία της σύμβασης και δεν συμφώνησε με τον εφεσείοντα αδελφό ότι επειδή προβλεπόταν στη συμφωνία ότι αν υπήρχε ρυμοτομία ο επηρεασμός θα επιβάρυνε τον συμβαλλόμενο το τεμάχιο του οποίου θα επηρεαζόταν, αυτός θα επιβαρυνόταν εξ’ ολοκλήρου και τα έξοδα του διαχωρισμού.
Η κατασκευή του πεζοδρομίου ήταν όρος της άδειας διαχωρισμού. Το κόστος για την κατασκευή του πεζοδρομίου, το οποίο επωμίστηκε εξ’ ολοκλήρου ο εφεσίβλητος, ήταν έξοδο αναγκαίο για την υλοποίηση του διαχωρισμού και ορθά κρίθηκε ότι θα έπρεπε να το επωμιστούν εξίσου οι συνιδιοκτήτες ως η συμφωνία τους. Κατέληξε ότι χωρίς την εκπλήρωση των όρων της άδειας διαχωρισμού, ο διαχωρισμός δεν θα πραγματοποιείτο και αυτό θα απέβαινε, όπως παραδέχθηκαν και οι δύο πλευρές, σε βάρος τους, γι’ αυτό και η έφεση απορρίφθηκε.
Πηγή: philenews.com
