Οι καλοκαιρινές διακοπές έχουν ξεκινήσει για πολλούς και σκεφτήκαμε να κάνουμε μια παρέκκλιση από τη συνήθη θεματολογία μας, γράφοντας κάποια πράγματα για… το πιο δημοφιλές άθλημα της εποχής: το φαγητό στη διάρκεια κάποιας εξόδου.
Αν και το φαγητό καιη εστίαση δεν σχετίζονται άμεσα με θέματα ακίνητης περιουσίας με τα οποία ασχολούμαστε συνήθως σε αυτή την στήλη, πολλές φορές κάποια επιτυχημένα εστιατόρια βοηθούν στην ελκυστικότητα μιας τοποθεσίας ή περιοχής και στην προσέλκυση επισκεπτών, με επέκταση στην αυξημένη ζήτηση ακινήτων, ιδιαίτερα εξοχικών.
Με αφορμή λοιπόν τις καλοκαιρινές διακοπές καταθέτουμε κάποιες εμπειρίες από επισκέψεις σε εστιατόρια μεσαίου κόστους, συνήθως ταβέρνες, καθώς και άλλα. Προκαλεί έκπληξη η ποικιλία στις προσφερόμενες υπηρεσίες, στις τιμές και στα επίπεδα εξυπηρέτησης.
Σε αυτό το άρθρο θα περιοριστούμε στην περιοχή Αμμοχώστου/Πρωταρά/Αγίας Νάπας και σε άλλο άρθρο θα ακολουθήσουν σχόλια και για άλλες περιοχές:
- Σουβκλάκια σε εστιατόρια και μεζέδες γενικότερα. Παρατηρήσαμε δύο εγκαταστάσεις απέναντι η μία από την άλλη. Το ένα εστιατόριο ήταν σχεδόν γεμάτο πελάτες, φιλοξενεί πάρτι και έχει επαναλαμβανόμενους πελάτες και το άλλο σπάνια γεμίζει και δύσκολα τα βγάζει πέρα. Γιατί;
- Παρατηρήσαμε επίσης τρία εστιατόρια που ειδικεύονται στα στέικ, κοντά το ένα στο άλλο, με το ένα να απαιτεί χρόνο κράτησης 2 εβδομάδων (!!). Και τα άλλα δύο να είναι σχεδόν κενά.
- Σημειώσαμε ένα μεξικάνικο εστιατόριο για το οποίο χρειάζεται μέσο από “φίλους” για να γίνει κράτηση, ενώ άλλα παρόμοια εστιατόρια δεν γεμίζουν.
- Ψαρομεζεδοπωλεία – Τρεις παρόμοιες παραλιακές εγκαταστάσεις στον Πρωταρά, μία γεμάτη, μία μισογεμάτη και η τρίτη σχεδόν ανύπαρκτη (παρόμοια κατάσταση στην περιοχή της Αγίας Νάπας και του Ποταμού).
- Σπιτικό φαγητό – όπως μουσακκάς, κεφτέδες, κανελλόνια, αρνίσιο κρέας φούρνου, ντολμαδάκια, κ.α. – Πολύ αγαπητή επιλογή για ξένους επισκέπτες αλλά και ντόπιους – Μόνο ένα τέτοιο εστιατόριο εντοπίσαμε.
- Ιταλικό φαγητό – Δημοφιλές παγκοσμίως. Ωστόσο, τέσσερα τέτοια εστιατόρια έχουν κλείσει τα τελευταία χρόνια, ένα άλλο τα πάει αρκετά καλά και σε ένα άλλο υπάρχει ουρά αναμονής μέχρι το πεζοδρόμιο.
- Take-away – Μερικοί τα πάνε εξαιρετικά καλά («δουλεύω 3 μήνες το χρόνο και είναι αρκετό για μένα» – λόγια ενός επιτυχημένου εστιάτορα).
- Αλκοολούχα ποτά – Η συνήθης χρέωση είναι 3-4 φορές το κόστος στα ράφια (υπερχρέωση λέμε), ενώ υπάρχουν εστιατόρια και ξενοδοχεία που χρεώνουν πολύ περισσότερο.
Υπάρχει λοιπόν κάποιος χρυσός κανόνας για να είναι τέτοιες επιχειρήσεις επιτυχημένες; Κατά τη γνώμη μας πρέπει να λειτουργεί ένας συνδυασμός πολλών παραγόντων, τους οποίους θέτουμε κατά προτεραιότητα, υπό την ιδιότητα του πελάτη:
- Διευθυντές/σερβιτόροι. Αυτή η δουλειά δεν είναι για ερασιτέχνες αλλά για επαγγελματίες που ξέρουν τι κάνουν. Ένας αδιάφορος διευθυντής, χωρίς προσωπικότητα, για να διευθύνει το εστιατόριο, δεν είναι καθόλου καλή επιλογή. Οι σερβιτόροι είναι επίσης ιδιαίτερα σημαντικοί. Ένας χαμογελαστός σερβιτόρος και αποτελεσματικός, κάνει όλη τη διαφορά για ένα χαρούμενο/απολαυστικό γεύμα.
- Η ποιότητα του φαγητού και χωρίς αμφιβολία ο μάγειρας είναι επίσης πολύ σημαντικός παράγοντας, αλλά όταν σερβίρεται φαγητό σχάρας υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ πραγματικού κάρβουνου και ηφαιστειακής πέτρας/hot plate.
- Μεγάλη σημασία έχει η προσωπικότητα του διευθυντή του εστιατορίου. Πηγαίνοντας γύρω από τα τραπέζια, ρωτώντας αν όλα είναι εντάξει και προσφέροντας ας πούμε ένα σφηνάκι ζιβανίας στο τέλος ή ένα τοπικό γλυκό (δωρεάν φυσικά) κερδίζει την εκτίμηση των πελατών. Δείτε τι κάνουν κατά κανόνα στην Κρήτη.
- Έχουμε τοπικά κρασιά πολύ καλής ποιότητας και οι υπερβολικές χρεώσεις λειτουργούν εναντίον των ίδιων των εστιατορίων, των παραγωγών και φυσικά της Κύπρου.
- Έχει χώρο ένα οικογενειακό εστιατόριο για τα παιδιά; Ένα παγωτό με αστερίσκους, ένα μπαλόνι δωρεάν για τα παιδιά, θα εκτιμηθεί από τους γονείς. Μια γνωστή αλυσίδα καφετεριών στη Λευκωσία έχει περιφράξει 80 τ.μ. της αυλής και την αξιοποιεί δωρεάν για την ψυχαγωγία των παιδιών, με πολύ καλά αποτελέσματα.
- Μην έχετε το προσωπικό να στέκεται έξω από την είσοδο. Αυτό συμβαίνει κυρίως στην περιοχή της Πάφου. Αποθαρρύνει τους περισσότερους πελάτες. Κάποια άλλα εστιατόρια έχουν τις φωτογραφίες των φαγητών τοποθετημένες στο πεζοδρόμιο – δεν είναι ελκυστική μια τέτοια εικόνα.
- Το ψάρι ως μεζές είναι ακριβό, αλλά αν ζητήσετε έναν τυπικό μεζέ είναι προσιτό. Μεγάλα ψάρια σε κάρβουνο είναι πολύ ακριβότερα.
- Εάν ένας επισκέπτης ζητήσει καφέ μετά την έκδοση του λογαριασμού, μην τον χρεώσετε. Πιθανό να γίνει επαναλαμβανόμενος πελάτης, για να «εξοφλήσει» το «χρέος».
- Ένα μικρό ψέμα πάντα βοηθά! – «Αυτό γίνεται από τη γυναίκα μου» π.χ. γυναικεία δάχτυλα, πισίες, κλπ.
- Τοποθεσία – Ναι, πολύ σημαντικός παράγοντας, αλλά ακόμα και ορισμένα μέρη «εκτός δρόμου» είναι πιο γεμάτα από εκείνα που βρίσκονται στις κεντρικές τουριστικές περιοχές. Η Σωτήρα για παράδειγμα, 15-25 λεπτά οδήγησης από την περιοχή Πρωταρά-Αγίας Νάπας, είναι πολύ δημοφιλής, λόγω της εξαιρετικής ποιότητας και των λογικών τιμών.
- Εξοπλισμός – Ένα επαγγελματικό εστιατόριο πρέπει να διαθέτει τον κατάλληλο (και ακριβό) εξοπλισμό για να λειτουργήσει. Η απόψυξη σε φούρνο μικροκυμάτων είναι καταστροφή. Απαιτείται επαγγελματικός εξοπλισμός, ο οποίος αντανακλάται στην ποιότητα του φαγητού.
- Ορισμένες εγκαταστάσεις παρέχουν τεράστια μενού, θεωρώντας ότι η ποικιλία είναι απαραίτητη. Όχι, συνεχίστε να σερβίρετε αυτό στο οποίο είστε καλύτεροι, κάντε τα σε μικρές ποσότητες και δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμηχανία να πείτε ότι “έχει τελειώσει” – είναι προτιμότερο από το να ζεστάνετε ένα μαγειρεμένο πιάτο από την προηγούμενη μέρα.
- Σαλάτες – Μην υποτιμάτε την αξία μιας φρέσκιας σαλάτας. Ντομάτες, αγγούρια κλπ, που μυρίζουν φρεσκάδα, αποτελούν από μόνα τους πόλο έλξης ακόμα και για τους Κύπριους. Ένα από τα εστιατόρια της Σωτήρας έχει τον λαχανόκηπο δίπλα. Έχει τεράστια διαφορά αν κοπεί το πρωί και σερβιριστεί λίγο αργότερα η σαλάτα, σε αντίθεση με τη διατήρηση στο ψυγείο για 2-3 ημέρες.
Η έλλειψη προσωπικού είναι ένα σημαντικό ζήτημα, με τα πιο επιτυχημένα εστιατόρια να είναι οικογενειακά, με προσωπικό από την οικογένεια ή φίλους, από την ηλικία των 16 ετών έως τους παππούδες/ μητέρες. Σε ένα από τα καταστήματα με πολλή πελατεία, ο εστιάτορας είπε: «Ναι, υπάρχει ένα άδειο κατάστημα δίπλα, αλλά δεν έχω το προσωπικό για να επεκτείνω τη δουλειά μου».
Όσον αφορά τώρα τις τιμές, η μέση τιμή για ένα εστιατόριο τύπου ταβέρνας πέρυσι ήταν €25 ευρώ ανά άτομο και τώρα είναι €30 ευρώ ανά άτομο, ενώ για τα πιο «ποιοτικά εστιατόρια» το κόστος των €40 ευρώ/άτομο πέρυσι, έφτασε τα €50 ευρώ/άτομο. Ώρα να μαγειρέψετε στο σπίτι;
Του Αντώνη Λοΐζου F.R.I.C.S. – Αντώνης Λοΐζου & Συνεργάτες ΕΠΕ – Εκτιμητές & Σύμβουλοι Ακινήτων
Πηγή: philenews.com
