Νέα δεδομένα καταγράφονται στην αγορά δεξαμενοπλοίων, με τις τιμές spot για τα aframaxes να καταγράφουν αύξηση – λόγω της έλλειψης διαθέσιμων πλοίων στον Ατλαντικό αλλά και των εξελίξεων στη Μέση Ανατολή – που επηρεάζει κατά κύριο λόγο τη Μεσόγειο.
Οσον αφορά τις μεταφορές αργού, παρατηρείται μια εξασθένηση της δυναμικής των ναύλων VLCC στα δρομολόγια MEG – Κίνας, ενώ οι ναύλοι των aframaxes που διασχίζουν τη Μεσόγειο έχουν ανακάμψει. Πιο συγκεκριμένα, οι μέσοι ναύλοι για aframaxes εκτινάχθηκαν στα 43.800 δολάρια/ημέρα την Τετάρτη, σημειώνοντας αύξηση 29% από τη Δευτέρα και 42,9% σε εβδομαδιαία βάση, σύμφωνα με στοιχεία από τη Howe Robinson Partners, μια ναυπηγική εταιρεία στο Λονδίνο. Την ίδια ώρα, καταγράφηκαν μεγάλα κέρδη για τα φορτία από τις ακτές του Κόλπου των ΗΠΑ και τη Μεσόγειο και ανήλθαν στο ίδιο επίπεδο με τα suezmaxes.
Οι ροές
Επειτα από περίπου έναν χρόνο που βρισκόταν εκτός λειτουργίας, οι συζητήσεις για το άνοιγμα του αγωγού χωρητικότητας 450.000 βαρελιών/ημέρα, που ελέγχει η περιφερειακή κυβέρνηση του Κουρδιστάν, από το Βόρειο Ιράκ προς το τουρκικό λιμάνι του Τζεϊχάν δεν έχουν ευδοκιμήσει. Και αυτό γιατί οι πολιτικές εντάσεις μεταξύ της ομοσπονδιακής ιρακινής κυβέρνησης, της αυτόνομης περιφερειακής κυβέρνησης του Κουρδιστάν και της Τουρκίας έχουν εμποδίσει τις προσπάθειες για εξεύρεση μιας βιώσιμης λύσης λύσης.
Για την αγορά των δεξαμενοπλοίων και ιδίως των aframaxes, αυτό μεταφράζεται σε απώλεια εξαγωγών περίπου 400.000 βαρελιών/ημέρα από το Τζεϊχάν, μειώνοντας την προσφορά φορτίων αργού στη Μεσόγειο και αναγκάζοντας τους πλοιοκτήτες να αναζητήσουν αλλού ευκαιρίες.
Στο πλαίσιο αυτό, οι πληροφορίες ότι προχωρούν οι επισκευές για επαναλειτουργία του ξεχωριστού αγωγού Κιρκούκ – Τζεϊχάν (350.000 βαρέλια/ημέρα) αποτελούν καλά νέα. Ο συγκεκριμένος αγωγός μήκους 960 χλμ. είχε τεθεί εκτός λειτουργίας από το 2014, ύστερα από επανειλημμένες επιθέσεις του ISIS. Ωστόσο, κυβερνητικοί αξιωματούχοι κάνουν λόγο για επαναλειτουργία μέχρι τα τέλη Απριλίου.
Βέβαια, τα καλά νέα δεν αφορούν την περιφερειακή κυβέρνηση του Κουρδιστάν, που σίγουρα δεν μπορεί να χαίρεται με το γεγονός ότι το Ιράκ θα μπορεί να εξάγει το αργό της στη Μεσόγειο, αποκόπτοντας ταυτόχρονα το Κουρδιστάν από ένα σημαντικό έσοδο. Ετσι, δεν αποκλείεται η πιθανή καθυστέρηση της επαναλειτουργίας του αγωγού πέραν του τρέχοντος έτους, εκτός εάν η μια πλευρά κάνει παραχωρήσεις, κάτι διόλου πιθανό τη δεδομένη χρονική στιγμή.
Σε ό,τι αφορά τον κλάδο διύλισης της Μεσογείου, οι νέες ροές πετρελαϊκών προϊόντων του Ιράκ είναι πιθανό να γίνουν δεκτές με επιτυχία, δεδομένης τόσο της συνεχιζόμενης απουσίας του ρωσικού πετρελαίου όσο και της εξάλειψης της ανάγκης διέλευσης από το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας για την αποφυγή της Ερυθράς Θάλασσας. Και λαμβάνοντας κανείς υπόψη τις ποσοστώσεις παραγωγής των κρατών του OPEC, εάν το Ιράκ αρχίσει να εξάγει μέσω των βόρειων αγωγών του προς τη Μεσόγειο, ίσως χρειαστεί να μειώσει τις εξαγωγές από τα νότια λιμάνια του, με αρνητικό αντίκτυπο για τα suezmaxes.
Ο ρωσικός παράγοντας
Τέλος, στην εξίσωση μπορεί να μπει και η Ρωσία με τον ναυλομεσιτικό οίκο Gibson να επισημαίνει πως τα κέρδη θα μπορούσαν πολύ γρήγορα να περιοριστούν. Οπως τονίζεται, είναι πιθανό κάποιες ποσότητες να προέρχονται από τα aframaxes που εμπλέκονται με το ρωσικό εμπόριο. Ωστόσο, το αργό πετρέλαιο Urals συνεχίζει να διαπραγματεύεται πάνω από το πλαφόν των 60 δολαρίων που έχει επιβάλει το G7 και η αυξανόμενη επιβολή των κυρώσεων αναγκάζει ορισμένους παίκτες να χαράξουν ρότα σε άλλες αγορές.
