Μπορεί τελικά να συμβεί: Εικοσιπέντε χρόνια μετά τη διάσωση της Nissan από τη Renault, έξι χρόνια μετά τη σύλληψη του “σωτήρα” που μετατράπηκε σε “φυγά” Κάρλος Γκοσν και πέντε χρόνια μετά την πρώτη απόπειρα, η προβληματική ιαπωνική αυτοκινητοβιομηχανία μπορεί να βρει έναν μόνιμο σύμμαχο στο πρόσωπο της Honda.
Μια συμφωνία συγχώνευσης των δύο αυτοκινητοβιομηχανιών θα μπορούσε να έρθει ακόμη και την επόμενη Δευτέρα – ένα χριστουγεννιάτικο δώρο που έχει ήδη αργήσει. Υπάρχουν πολλά προβλήματα στην προτεινόμενη συνένωση, αλλά αυτή η συμφωνία είναι τώρα διαθέσιμη. Οι εναλλακτικές λύσεις φαίνονται λιγότερο ελκυστικές.
Ανεξάρτητα από όσα μπορεί να έχετε διαβάσει, η αυτοκινητοβιομηχανία της Ιαπωνίας δεν καταρρέει: Η Toyota είναι η μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία στον κόσμο τα τελευταία τέσσερα σύναπτα χρόνια και η απόφασή της να παραμείνει στα υβριδικά οχήματα, ενώ οι ανταγωνιστές της έσπευσαν να ασχοληθούν με τα ηλεκτρικά οχήματα, αποδεικνύεται όλο και πιο έξυπνη. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, όπου η επερχόμενη κυβέρνηση Τραμπ φέρεται να ετοιμάζεται να μειώσει τη στήριξη στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα και να επιβάλει “μπλόκο” σε αυτοκίνητα και εξαρτήματα από την Κίνα.
Η Nissan, ωστόσο, παλεύει – “τρώει” από τα μετρητά και τη βαραίνει ένα χρέος δισεκατομμυρίων δολαρίων που λήγει σε περίπου ένα χρόνο. Όπως και η Honda, ανακαλύπτει τώρα – όπως τόσες πολλές εταιρείες πριν από αυτές – ότι η υπερβολική εξάρτηση από την ασταθή κινεζική αγορά είναι επικίνδυνη. Και μετρά σιγά σιγά λιγότερες επιλογές και φίλους: Η συμμαχία της Nissan με τη Renault ήταν εξ αρχής μια λάθος λύση και για τα δύο μέρη, η οποία συντηρήθηκε χάρη στην πληθωρική προσωπικότητα του Κάρλος Γκοσν. Η αμφιλεγόμενη συγχώνευση παρουσίαζε μεγάλο ρίσκο καθώς περιστρεφόταν γύρω από το πρόσωπο του Γκοσν και τα δύο μέρη προσπαθούν να τη διαλύσουν από τότε που συνελήφθη ο πρόεδρος της Nissan.
Είναι η φημισμένα ανεξάρτητη Honda η σωστή επιλογή; Λίγες ώρες μετά τις αρχικές αναφορές για συγχώνευση, δημοσιεύτηκαν περαιτέρω πληροφορίες ότι η Hon Hai Precision Industry της Ταϊβάν, γνωστή ως Foxconn, επεδίωκε να αναλάβει τον έλεγχο της Nissan. Πρόκειται για μια περίεργη επιλογή, μέχρι να θυμηθεί κανείς ότι ο πρώην no. 3 της Nissan, Τζουν Σέκι, είναι ο επικεφαλής στρατηγικής στο τμήμα ηλεκτρικών οχημάτων της ταϊβανέζικης εταιρείας. Ωστόσο, η Foxconn, με μεγάλες φιλοδοξίες αλλά μικρή εμπειρία στον τομέα των αυτοκινήτων, ίσως να μην ήταν καλύτερη επιλογή από τη Renault. Σκεφτείτε την ελαττωματική διαχείριση του τελευταίου εξασθενημένου ιαπωνικού κολοσσού που αγόρασε, της Sharp, η οποία παρουσίασε τεράστιες ζημιές τα τελευταία δύο χρόνια και εγκαταλείπει την παραγωγή πάνελ τηλεόρασης, με την τιμή της μετοχής της να έχει υποχωρήσει κατά 96% από το απόγειό της.
Και με τον υπόλοιπο εγχώριο τομέα να έχει συμμαχήσει με την Toyota – η οποία κατέχει μερίδια στις Mazda, Suzuki, Subaru και Isuzu, μαζί με το ήμισυ της Hino και το σύνολο της Daihatsu, η Nissan δεν έχει πολλές επιλογές. (Η άλλη αυτοκινητοβιομηχανία της χώρας, η Mitsubishi είναι μέρος της συμμαχίας της Nissan και φαίνεται ότι στην πορεία θα ενταχθεί στη νέα οντότητα που θα δημιουργηθεί με τη συγχώνευση).
Αυτό σημαίνει ότι μια συμφωνία Nissan-Honda θα δημιουργούσε, επιτέλους, δύο πόλους στην αυτοκινητοβιομηχανία της Ιαπωνίας – ένας λόγος για τον οποίο η συμφωνία θα πρέπει να χαιρετιστεί. Μπορεί επίσης να είναι ένα σημάδι ότι οι Αρχές μπορεί να επικεντρωθούν στη γενική εικόνα της αυτοκινητοβιομηχανίας, αφού σπατάλησαν μεγάλο μέρος των τελευταίων 12 μηνών τιμωρώντας την Toyota και άλλους κατασκευαστές για ελάχιστα σημαντικά λάθη στις δοκιμές, καθώς συντελείται εναλλαγή γενεών στη βιομηχανία.
Αναμφίβολα, δεν είναι ιδανική. Πολλά εξαρτώνται από τους όρους: Εάν διεξαχθεί ως μια προσχηματική συγχώνευση – με στόχο να “σωθεί η αξιοπρέπεια” της εταιρείας – όπου η Nissan θα έχει την ίδια βαρύτητα με την πολύ μεγαλύτερη Honda, τότε είναι σωστό να είμαστε επιφυλακτικοί. Έχουν συναφθεί πολλές τέτοιες συμμαχίες μεταξύ άνισων παικτών στις ιαπωνικές συγχωνεύσεις και εξαγορές, αλλά γρήγορα οδήγησαν σε συγκρούσεις εξουσίας μεταξύ ανταγωνιστικών “φέουδων”.
Παράλληλα, το γεγονός ότι αυτό συμβαίνει από μια θέση αδυναμίας, ίσως σε μια βιαστική προσπάθεια να αποφύγει τη Foxconn και να διατηρήσει τη Nissan υπό ιαπωνικό έλεγχο, είναι επίσης ανησυχητικό. Καλύτερα να είχε γίνει πριν από πέντε χρόνια, όταν φέρεται να προτάθηκε για πρώτη φορά από το ισχυρό υπουργείο Εμπορίου της χώρας.
Η Nissan και η Honda έχουν επίσης σχετικά λίγες συνέργειες σε εξαρτήματα στις ανταγωνιστικές τους πλατφόρμες. Αλλά ποια άλλη επιλογή έχουν; Και οι δύο εταιρείες έχουν την ευκαιρία να βρουν οφέλη από τη δημιουργία της τρίτης μεγαλύτερης αυτοκινητοβιομηχανίας στον κόσμο με βάση τις πωλήσεις, σε μια εποχή όπου οι μικροί παίκτες μένουν πίσω. Η Nissan, ειδικότερα, θα μπορούσε να επωφεληθεί από τη σταθερή διοίκηση της Honda αποχαιρετώντας τη μετά-Γκοσν εποχή που χαρακτηρίστηκε από κενό εξουσίας και εναλλαγή στελεχών. Θα μπορούσε επίσης να φέρει τη Nissan, την εταιρεία που παρήγαγε μαζικά το πρώτο ηλεκτρικό όχημα, κοντά στην Afeela, την ενδιαφέρουσα σύμπραξη της Honda με τη Sony για τα ηλεκτρικά οχήματα, έναν άλλο εθνικό “πρωταθλητή”.
Εξάλλου, όπως συμβαίνει και με την επιλογή ενός αυτοκινήτου, δεν υπάρχει ποτέ μια τέλεια απάντηση – παρά μόνο το μοντέλο που ταιριάζει καλύτερα στις ανάγκες σας.
Απόδοση – Επιμέλεια: Λυδία Ρουμποπούλου
BloombergOpinion
Πηγή: philenews.com
