Η κοινωνική πρόοδος βασίζεται μόνο στην οικονομική επιτυχία. Για να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς της Ευρώπης, η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) πρέπει να είναι ένα ελκυστικό μέρος για επενδύσεις. «Δεν είναι δυνατόν να χτιστεί ένας κοινωνικός παράδεισος σε ένα οικονομικό νεκροταφείο» έχει λεχθεί χαρακτηριστικά για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ΕΕ και ειδικότερα η ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της Ευρώπης έναντι των άλλων μεγάλων οικονομιών.
Μέρος των προκλήσεων είναι και τα αυξημένα ρυθμιστικά βάρη που απορρέουν από την κοινωνική πολιτική της ΕΕ και τα οποία έχουν αντικαταστήσει τον κοινωνικό διάλογο και έχουν διαβρώσει ουσιαστικά τον ρόλο του στην εξεύρεση ισορροπημένων λύσεων στα προβλήματα της αγοράς εργασίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με σχετική έρευνα, ο αντίκτυπος του Ευρωπαϊκού Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων για την περίοδο 2017-2023 ήταν συνολικά 91 πρωτοβουλίες που οδήγησαν στην έκδοση 40 σχεδόν νομοθετημάτων και συγκεκριμένα 16 Οδηγίες, 4 Κανονισμούς και 18 Συστάσεις.
Ο πυλώνας ανακηρύχθηκε το 2017 ως κοινή πολιτική δέσμευση των κρατών μελών για προώθηση ενεργειών σε επίπεδο Ένωσης, τονίζοντας ότι αυτό δεν συνεπάγεται επέκταση των αρμοδιοτήτων και των καθηκόντων της ΕΕ όπως τις καθορίζουν οι Συνθήκες. Αντιθέτως, αυτή η προσέγγιση άλλαξε, οδηγώντας σε αυξημένη νομοθετική παρέμβαση που συχνά δεν λαμβάνει υπόψη τον αντίκτυπο στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και στην ελκυστικότητα της ΕΕ ως τόπου για επενδύσεις και επιχειρηματικές δραστηριότητες.
Το ίδιο έχουμε πράξει και σε εθνικό επίπεδο και παρά τους ισχυρισμούς των συντεχνιών για απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, η Ομοσπονδία Εργοδοτών & Βιομηχάνων (ΟΕΒ) πιστεύει ότι στα ζητήματα της εργασίας τα τελευταία χρόνια έχουμε υπερνομοθετήσει. Είτε είναι ο Εθνικός Κατώτατος Μισθός, το πληροφοριακό σύστημα Εργάνη, η τηλεργασία, η αύξηση των διαφόρων αδειών, ο νόμος της οικοδομικής βιομηχανίας και δεκάδες άλλα παραδείγματα, έχουν δημιουργήσει από την μία ένα ισχυρό νομοθετικό πλαίσιο για τους εργαζόμενους και από την άλλη σωρεία νέων υποχρεώσεων για τις επιχειρήσεις.
Αυτό πρέπει να αλλάξει. Θα πρέπει να μπει μια παύση στις νομοθετικές πρωτοβουλίες που προωθούνται κατά καιρούς έτσι ώστε να αξιολογήσουμε το όλο πλαίσιο και να επιβεβαιώσουμε ότι οι όποιες νέες εισηγήσεις είναι δικαιολογημένα επιβεβλημένες. Θα πρέπει επίσης ως κράτος να στοχεύσουμε:
- Στην δημιουργία προϋποθέσεων για την διαμόρφωση ανταγωνιστικών εταιρειών λαμβάνοντας υπόψη την οικονομική διάσταση της κοινωνικής πολιτικής.
- Στη διενέργεια ελέγχων αντικτύπου ανταγωνιστικότητας σε όλες τις κοινωνικές πολιτικές και νομοθετικές προτάσεις και, εάν απαιτείται νομοθεσία, στην διασφάλιση ότι δεν δημιουργεί περιττό διοικητικό φόρτο ή κόστος συμμόρφωσης για τους εργοδότες.
Επιπλέον, θα πρέπει να αναγνωριστεί ότι στον σημερινό ταχέως εξελισσόμενο κόσμο της εργασίας, ο τρόπος διαμόρφωσης των σχέσεων εργοδότη-εργαζομένου αλλάζει. Οι ανάγκες των εταιρειών εξελίσσονται συνεχώς και ποικίλλουν. Το ίδιο και οι ανάγκες και οι επιθυμίες των εργαζομένων. Η ευελιξία είναι σημαντικό χαρακτηριστικό και οι κοινωνικοί εταίροι διαδραματίζουν βασικό ρόλο στη συμφιλίωση των αναγκών των επιχειρήσεων και των αναγκών των εργαζομένων. Η διαχείριση των οικονομικών και κοινωνικών προκλήσεων που αντιμετωπίζουν οι εργοδότες και εργαζόμενοι θα πρέπει να γίνεται στο κατάλληλο επίπεδο και όχι στις αίθουσες των δικαστηρίων.
Στο πλαίσιο του ρόλου και των αρμοδιοτήτων της, η ΟΕΒ θα συνεχίσει να εργάζεται με όλους τους κοινωνικούς εταίρους για την εξεύρεση λύσεων στις όποιες προκλήσεις αντιμετωπίζει ο τόπος μέσα από τον κοινωνικό διάλογο και με στόχο να διασφαλιστεί ότι η οικονομική πρόοδος οδηγεί σε κοινωνική ευημερία.
Βοηθός Γενική Διευθύντρια (ΟΕΒ)*
Πηγή: philenews.com
