Σε προηγούμενο άρθρο μας αναφερθήκαμε στην εφαρμογή ενός νέου φόρου στην πώληση ακινήτων (που είναι ευθύνη του πωλητή) και αναρωτηθήκαμε πώς η Κυβέρνηση, που στοχεύει να συγκρατήσει τις τιμές ενοικίασης και πώλησης (ειδικά) για οικιστικές μονάδες, θεωρεί πως θα επιτύχει τον στόχο της προσθέτοντας φόρους στο κόστος ενός ακινήτου.
Είναι επίσης γεγονός ότι, εκτός από τις δυνάμεις της αγοράς (ζήτηση και προσφορά), το κόστος μιας επένδυσης είναι υψίστης σημασίας για την αύξηση της προσφοράς, ώστε να παρέχει ταυτόχρονα ικανοποιητική απόδοση (π.χ. ενοίκιο).
Η ελληνική Κυβέρνηση, η οποία αντιμετωπίζει παρόμοιο πρόβλημα με το δικό μας (καθώς και άλλες ευρωπαϊκές χώρες), εισάγει νέα κίνητρα, προκειμένου να συμβάλει στην αύξηση της προσφοράς για ενοικίαση και πώληση, κάτι που θα μπορούσε να βοηθήσει κάπως την Κύπρο (από την άποψη μιας ιδέας) και αξίζει να εξεταστεί.
Η πρόταση της ελληνικής Κυβέρνησης είναι ότι στο πλαίσιο του σχεδίου «ανακαίνιση και ενοικίαση» προτείνεται ότι οι ιδιοκτήτες κατοικιών, οι οποίοι είναι διατεθειμένοι να εκμισθώσουν τις μονάδες τους για τουλάχιστον 3 χρόνια, μπορούν να είναι επιλέξιμοι για κρατική επιχορήγηση ύψους €4,000 για ανακαίνιση, τουλάχιστον €10.000 ανά μονάδα. Ισχύει για μονάδες με μέγιστη καλυμμένη επιφάνεια 100 τ.μ. και αξίας όχι μεγαλύτερης από €300.000.
Το σκεπτικό της ελληνικής Κυβέρνησης είναι ότι με την αύξηση της προσφοράς θα συμβάλει στη συγκράτηση των αυξήσεων των τιμών ενοικίασης/πώλησης, ενώ, ταυτόχρονα, θα βελτιώσει το απόθεμα κατοικιών και θα ελέγξει το αδήλωτο εισόδημα, κάτι που είναι αρκετά σύνηθες στην Ελλάδα.
Διαβάζοντας, ωστόσο, μεταξύ των γραμμών, η κυβερνητική επιδότηση θα απαιτήσει την παροχή ασφάλειας (υποθήκης) από την ωφελούμενη μονάδα (ένα σημαντικό πρόβλημα εάν η μονάδα έχει άλλα βάρη σε αυτήν), ενώ η μη καταβολή ενοικίου από τους ενοικιαστές δεν αντιμετωπίζεται.
Το πρόβλημα της έλλειψης προσφοράς, όπως έχουμε καταγράψει, υπάρχει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες και η κυβέρνηση της Δανίας, προκειμένου να βοηθήσει τις ομάδες χαμηλού εισοδήματος, επέτρεψε την ανάπτυξη/χρήση μονάδων τύπου κοντέινερ, ειδικά για εκείνες τις τοποθεσίες που βρίσκονται κοντά σε ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ταυτόχρονα, άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου, χρησιμοποιούν ποταμόπλοια, δεμένα μόνιμα σε «κλειδιά» ποταμών, τα οποία όμως είναι δύσκολο να βρεθούν σε ικανοποιητικούς αριθμούς.
Εξακολουθούμε να μην βιώνουμε στην Κύπρο το φαινόμενο άστεγων οικογενειών σε σημαντικό βαθμό, ενώ το εγχείρημα ανέγερσης εμπορικών κατοικιών από τους τοπικούς Δήμους είναι το χειρότερο (βλ. το άρθρο μας για την προσπάθεια του Δήμου Λεμεσού, που σίγουρα θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα στη συνέχεια).
Αν κάποιος κοιτάξει προσεκτικά την τοπική αγορά κατοικίας, ειδικά όσον αφορά τα επίπεδα ενοικίασης, θα παρατηρήσει μια θλιβερή κατάσταση. Ένα πρόσφατο παράδειγμα που ήλθε στην αντίληψή μας για τη Λεμεσό αφορά μιαν «ανάπτυξη» 12 στούντιο τύπου κοντέινερ (πιθανότατα χωρίς άδειες), που εκμισθώνονται για €600/μήνα, κυρίως σε ξένους εργάτες, ενώ το πιο ενοχλητικό και θλιβερό είναι η ποιότητα (οι εγκαταστάσεις στέγασης μεταναστών στο Πουρνάρα και άλλες τέτοιες εγκαταστάσεις μπορούν να χαρακτηριστούν ως πολυτελείς συγκριτικά).
Η δική μας προσέγγιση, που καταγράφηκε μερικές φορές, τόσο τα προηγούμενα χρόνια, όσο και κατά τη διάρκεια του έτους, προτείνει:
- Μείωση του ΦΠΑ από 19% έως 5% για όσα ακίνητα εκμισθώνονται για ελάχιστη περίοδο 10 ετών (με την επιφύλαξη των εκπτωτικών περιορισμών ασφαλείας, όπως σε περίπτωση πώλησης μισθωμένου ακινήτου εντός της περιόδου των 10 ετών, ο δικαιούχος της επιδότησης να επιστρέψει το επιδοτούμενο ποσό κατ’ αναλογία).
- Η αναθεώρηση της παράλογης ελάχιστης δόμησης οικιστικών μονάδων κατά τουλάχιστον 20%-30% ώστε οι μονάδες 2 υπνοδωματίων να είναι 70-80 τ.μ. από τα επικρατέστερα των 100 τ.μ.
- Η αύξηση του συντελεστή δόμησης των οικιστικών ζωνών (για οικιστικές μονάδες τουλάχιστον 10 ετών) κατά 20% (+).
- Οι ενοικιαστές δεν πρέπει να προστατεύονται (για παράδειγμα με το ενοικιοστάσιο) εάν μια μονάδα δεν χρησιμοποιείται για το σκοπό αυτό.
- Το θέμα των Airbnb – περιοδικές ενοικιάσεις σε ξένους και ντόπιους δεν αντιμετωπίζονται με την υφιστάμενη νομοθεσία και εισηγηθήκαμε πρακτικές εφαρμογές, που περιλαμβάνουν και την άσκηση ελέγχου από τους σήμους (με χρέωση) προς τους ιδιοκτήτες.
Πρόκειται για μια δύσκολη κατάσταση πάντως και πρέπει να χρησιμοποιηθεί μια δέσμη μέτρων, προκειμένου να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα, έστω σε κάποιο βαθμό.
Του Αντώνη Λοΐζου F.R.I.C.S. – Αντώνης Λοΐζου & Συνεργάτες ΕΠΕ – Εκτιμητές, Σύμβουλοι Ακινήτων και Κτηματομεσίτες
Πηγή: philenews.com
