Πολύς, αχρείαστος και ζημιογόνος θόρυβος για την Κυβέρνηση και προσωπικά για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τη σύζυγο του απασχόλησε αυτή την περίοδο την κοινωνία και τα ΜΜΕ, αναφορικά με το χειρισμό της προσπάθειας του ΑΚΕΛ- Αριστερά – Κοινωνική Συμμαχία και του Δημοκρατικού Συναγερμού να εισάξουν στη σχετική Νομοθεσία διαφάνεια, αναφορικά με τα ονόματα των δωρητών που συμβάλλουν στην υλοποίηση των σκοπών του περί του ΑΦΚΣ Νόμου.
Οι αντιπαρατιθέμενες θέσεις και το σκεπτικό που υιοθετούν τα δύο Κόμματα από τη μια και η Κυβέρνηση από την άλλη, με τα συμπολιτευόμενα Κόμματα, είναι καθαρά και σαφή. Δεν απαιτούνται περαιτέρω εξηγήσεις και ερμηνείες. Τα δύο Κόμματα επιμένουν ότι στην προκείμενη περίπτωση συντρέχουν όλοι οι λόγοι που καθιστούν αναγκαία την αποκάλυψη των ονομάτων φυσικών και νομικών προσώπων που εισφέρουν στο Ταμείο του ΑΦΚΣ, ώστε να διασφαλιστεί η απαραίτητη διαφάνεια στις σχέσεις μεταξύ του Κράτους και των δωρητών.
Οι λόγοι που επιβάλλουν διαφάνεια και φως δεν θα έπρεπε να χρειάζεται να αναλυθούν περαιτέρω. Απεικονίζονται με τον πλέον εναργή τρόπο σε όλες τις δημοσκοπήσεις που πραγματοποιήθηκαν από την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη και την Κυβέρνηση του. Επαναλαμβανόμενο συμπέρασμα: Το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας δεν έχει εμπιστοσύνη στον τρόπο με τον οποίο πολιτεύεται ο Πρόεδρος και στις πρακτικές διακυβέρνησης που εφαρμόζει από την ανάληψη της εξουσίας μέχρι σήμερα.
Αντίθετα, ο ΠτΔ, η Κυβέρνηση και τα συμπολιτευόμενα Κόμματα προφανώς θεωρούν πως η περιορισμένη εμπιστοσύνη που εμπνέει ο τρόπος διακυβέρνησης του ΠτΔ στην πλειονότητα των πολιτών, παρόλον ότι είναι αδιαμφισβήτητη ως γεγονός, είναι άδικη και υπερβολική.
Κατά τη διάρκεια των συζητήσεων που έγιναν στη Βουλή, η κα Καρσερά – Χριστοδουλίδη έχει εγείρει δύο βασικές αντιρρήσεις κατά της τροποποίησης της νομοθεσίας: Πρώτο, υποστηρίζει πως η δημοσιοποίηση των ονομάτων των δωρητών στο Ταμείο του ΑΦΚΣ ( για δωρεές πάνω από το καθορισμένο ποσό) θα αποθαρρύνει τους δωρητές να εισφέρουν. Παρότι κατανοητό σε ανθρώπινο επίπεδο, το επιχείρημα είναι έωλο, εφόσον αφορά σε ένα θεσμικό όργανο, όπως είναι ο ΑΦΚΣ. Πως μπορεί να δεχτούμε ότι ένα νομικό πρόσωπο, του οποίου η εταιρική κοινωνική ευαισθησία θα αναδειχτεί και προβληθεί μέσω της δημοσιοποίησης, θα αποθαρρυνθεί να εισφέρει αν δημοσιοποιηθεί η κοινωνική του προσφορά; Ιδίως, όταν η καθημερινή πρακτική αποδεικνύει ότι, κατά κανόνα, τα νομικά πρόσωπα επιδιώκουν να προβάλουν την κοινωνική τους προσφορά με κάθε τρόπο και μέσο.
Στην πραγματικότητα, για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους και να μην κρυβόμαστε πίσω από θεωρίες, μόνο υπερβολικά σεμνά φυσικά πρόσωπα είναι ενδεχόμενο να αποθαρρυνθούν από τη δημοσιοποίηση της δωρεάς τους. Είναι πιθανόν να υπάρχουν τέτοια πρόσωπα, αλλά μάλλον δεν είναι πάρα πολλά και η δική τους ενδεχόμενη αντίδραση δεν θα έχει ουσιαστικές αρνητικές επιπτώσεις στο ποσό που συγκεντρώνεται στο Ταμείο του ΑΦΚΣ.
Από την άλλη, αν η δημοσιοποίηση μιας δωρεάς ενοχλεί για άλλους λόγους, τότε είναι καλύτερα να μη γίνει η δωρεά. Ιδίως αν η δωρεά γίνεται με απώτερη επιδίωξη να δημιουργηθούν σχέσεις και προϋποθέσεις ανταπόδοσης της από την εκτελεστική εξουσία, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο (υπήρξαν και τέτοιες περιπτώσεις στο παρελθόν, πριν την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον κ. Χριστοδουλίδη, και είναι λάθος να μην το αναγνωρίζουμε).
Το δεύτερο επιχείρημα που προβλήθηκε από την Κυβέρνηση και την κα Καρσερά -Χριστοδουλίδη αφορά στο γεγονός πως η έμφαση στη διαφάνεια που αναδεικνύεται από την τροποποιητική νομοθεσία που ψηφίστηκε, εγείρεται μόλις τώρα και ουσιαστικά έμμεσα την στοχοποιεί. Αυτή η αντίρρηση είναι εύλογη και δικαιολογημένη, ως κάποιο βαθμό, και η τροποποίηση θα έπρεπε πράγματι να είχε επιδιωχθεί κατά την προηγούμενη διακυβέρνηση. Ωστόσο, αυτή η καθυστέρηση δεν αλλάζει το γεγονός πως κάθε εμπειρία που αποκτάται από την εφαρμογή οποιασδήποτε νομοθεσίας, φυσιολογικά αξιοποιείται με μεταγενέστερες τροποποιήσεις της, ώστε να κλείσουν κενά και να διορθωθούν αστοχίες. Άρα, επειδή πράγματι υπήρξαν περιπτώσεις που δημιουργούν ερωτήματα, κατά την περίοδο της προηγούμενης διακυβέρνησης, είναι επιβεβλημένο να αυξηθούν οι ασφαλιστικές διατάξεις, ώστε να μειωθούν οι επισφάλειες για το μέλλον.
Για όλους τους σωστούς και κατανοητούς λόγους, η διαφάνεια που εισάγεται στον τρόπο λειτουργίας του ΑΦΚΣ με την τροποποίηση της νομοθεσίας που ψηφίστηκε πρόσφατα, πρέπει να γίνει αποδεκτή και να παραμείνει όπως ψηφίστηκε, αντί να επιχειρεί η Κυβέρνηση και ο ΠτΔ να την ανατρέψουν, επικαλούμενοι λόγους δευτερεύουσας πολιτικής σημασίας (έστω και αυτοί ενδέχεται να είναι οριακά βάσιμοι από νομική άποψη).
Θάταν ωφέλιμο για την Κυβέρνηση και όλους τους εμπλεκόμενους αξιωματούχους, έστω και αν δεν συμφωνούν, να δείξουν πως αναγνωρίζουν την εύλογη ανησυχία και δυσπιστία της πλειονότητας της κοινωνίας και να μην επιχειρήσουν να ανακόψουν την προσπάθεια για περισσότερο φως, που γίνεται έστω και καθυστερημένα. Μια τέτοια στάση, στην πραγματικότητα θα ικανοποιούσε έμπρακτα και θα καθησύχαζε την καχυποψία των πολιτών και θα αναδείκνυε το γεγονός πως η Κυβέρνηση δεν χρησιμοποιεί νομικά εργαλεία για να απαξιώσει το κοινό αίσθημα και να παρεμποδίσει τη διαφάνεια.
Ανεξάρτητα από το κύριο ζήτημα που συζητείται, ωστόσο, η εμπλοκή της Πρώτης Κυρίας και του Γραφείου της στην αξιολόγηση και τη λήψη αποφάσεων αναφορικά με αιτήσεις που υποβάλλονται στον ΑΦΚΣ για οικονομική βοήθεια, πρέπει να τερματισθεί οριστικά και τελεσίδικα. Αυτή η εμπλοκή δεν είναι ορθή ή υγιής, δημιουργεί συνθήκες που προσβάλλουν την όλη προσπάθεια και εκθέτει ακόμα και τις αγαθότερες προθέσεις, αναφορικά με τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις.
Θα ήταν σοφότερο, αν η κα Καρσερά – Χριστοδουλίδη αναλάμβανε με θάρρος την ευθύνη για αποτροπή μιας αχρείαστης αντιπαράθεσης της Κυβέρνησης με τη Βουλή και τα δύο μεγαλύτερα Κόμματα αξιοποιώντας τη διάταξη της επιφύλαξης του άρθρου 6(2) και δηλώνοντας πως δεν επιθυμεί να συνεχίσει στην Προεδρία της Επιτροπής του ΑΦΚΣ. Η ισχύουσα νομοθεσία επιτρέπει μια τέτοια κίνηση, αφού ορίζει πως, σε περίπτωση τέτοιας απόφασης της Πρώτης Κυρίας, το Υπουργικό Συμβούλιο θα διορίσει ως Πρόεδρο της Επιτροπής «… πρόσωπο εγνωσμένου κύρους και ήθους».
Ακόμα καλύτερα, η ίδια η Κυβέρνηση οφείλει να αντιληφθεί τους εν δυνάμει κινδύνους που δημιουργούνται από την ανωτέρω εμπλοκή της Πρώτης Κυρίας στο έργο του ΑΦΚΣ και να διορθώσει αυτοβούλως μια λανθασμένη ρύθμιση που πρότεινε η προηγούμενη Κυβέρνηση και ψήφισε η Βουλή το 2015. Οφείλει να προτείνει νομοσχέδιο που να τροποποιεί την ισχύουσα νομοθεσία, αντικαθιστώντας τη διάταξη που ορίζει πως η Επιτροπή του ΑΦΚΣ προεδρεύεται από την Πρώτη Κυρία, με άλλη διάταξη που να ορίζει κατευθείαν πως το Υπουργικό Συμβούλιο διορίζει στην Προεδρία του Φορέα πρόσωπο εγνωσμένου κύρους και ήθους, που δεν είναι πολιτικά εκτεθειμένο.Σε περίπτωση που η Κυβέρνηση δεν προχωρήσει αυτόβουλα προς την κατεύθυνση αυτή και αρνηθεί να σεβαστεί όσα ανησυχούν και προβληματίζουν την κοινωνία των πολιτών, τότε τα Κόμματα ΑΚΕΛ – ΑΡΙΣΤΕΡΑ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΚΑΙ ΔΗΣΥ πρέπει να αναλάβουν τη σχετική ευθύνη και πρωτοβουλία.
- Πρώην Γενικός Διευθυντής Υπουργείων και πρώην μέλος της Επιτροπής του ΑΦΚΣ
Πηγή: philenews.com
