Η στατιστική είναι σαν το μπικίνι. Αυτά που δείχνει είναι πολύ ελκυστικά, ενώ έχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον αυτά που κρύβει. Η φράση αυτή αποδίδεται στον γνωστό μάνατζερ και παίκτη του μπέιζμπολ, Lou Piniella.
Πρόσφατα, η Eurostat δημοσίευσε στοιχεία για τη μεταβολή των τιμών και των ενοικίων την περίοδο 2010-2023. Από τα στοιχεία προέκυπτε ότι σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, τιμές και μισθώματα έχουν αυξηθεί, σε σχέση με τα προ κρίσης επίπεδα.
Η Ελλάδα παρουσίαζε τις εξής διαφορές. Πρώτον, οι τιμές των ακινήτων έχουν αυξηθεί σημαντικά από το 2010, αλλά απέχουν ακόμα περίπου κατά 15% σε σχέση με την υψηλότερη τιμή πριν από την κρίση. Δεύτερον, τα ενοίκια παραμένουν κατά 20% χαμηλότερα, σε σχέση με τα επίπεδα του 2010.
Ειδικά το τελευταίο στατιστικό μέγεθος προκαλεί εντύπωση, καθώς ο καθένας μας γνωρίζει το πόσο δύσκολη είναι η εύρεση ακινήτου (κατοικίας) για ενοικίαση και πόσο έχουν αυξηθεί τα μηνιαία μισθώματα. Ομως, οι αριθμοί λένε άλλα. Λένε ότι πριν από περίπου 13 χρόνια πληρώναμε αρκετά περισσότερο για ενοίκια αλλά εμείς νιώθουμε το αντίθετο.
Αυτό μπορεί να ισχύει διότι το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα, σε όρους ισοδύναμης αγοραστικής δύναμης, έχει μειωθεί στην Ελλάδα σχεδόν στο μισό. Επομένως, με μικρότερη αγοραστική δύναμη, οτιδήποτε φαίνεται ακριβότερο. Δεύτερον, το απόθεμα ακινήτων δεν ανανεώθηκε κατά την κρίση. Ετσι, σήμερα πληρώνουμε παλαιότερα ακίνητα ακριβότερα, ακόμα κι αν το μίσθωμα είναι σταθερό. Τρίτον, τα ποσοστά προκύπτουν από μέσους όρους. Σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας δεν έχουν ανακάμψει στον ίδιο βαθμό. Σε κάποιες μπορεί να έχουν μείνει χαμηλά όσο ήταν στην κρίση και αλλού να έχουν αυξηθεί περισσότερο.
Οπότε, προσοχή το πώς διαβάζουμε πίνακες με στοιχεία και τι ερμηνεία δίνουμε.
