Αν η μονάδα τωνΔικτύων της ΑΗΚ θα μπορούσε έτσι απλά να πωληθεί σε ιδιώτες αν η Κυβέρνηση την έκανε ξεχωριστό ημικρατικό οργανισμό, θα πρέπει κάποιος να εξηγήσει τι εμποδίζει την Κυβέρνηση να πωλήσει τα Δίκτυα με τη σημερινή τους νομική υπόσταση. Αν μπορεί να τα πωλήσει ενώ θα βρίσκονται σε καθεστώς ανεξάρτητου ημικρατικού οργανισμού, γιατί δεν μπορεί να το κάνει σήμερα, που και πάλι ημικρατικός οργανισμός είναι;
Η γνώμη της στήλης είναι πως και να ήθελε η Κυβέρνηση να πωλήσει τα Δίκτυα, δεν μπορεί. Και το ξέρει. Εδώ δυσκολεύεται να πείσει 5-6 βουλευτές στην Επιτροπή Εμπορίου να δεχθούν τιμή-πλαφόν στο εμφιαλωμένο νερό σε 5-6 σημεία πώλησης και θα πωλήσει ένα από τα βασικότερα περιουσιακά στοιχεία του κράτους;
Η στήλη εκτιμά πως είναι γνήσια η επιθυμία του υπουργού Ενέργειας να εμπλακούν οι τεχνοκράτες της ΑΗΚ στην επένδυση της διασύνδεσης, αν και εφόσον αποφασίσει το Υπουργικό να συμμετάσχει. Η ΑΗΚ είναι σε θέση να κάνει τη δουλειά. Ακόμα και στις σημερινές συνθήκες, της σοβαρής φθοράς της. Που είναι απότοκο της δεκαετίας και της ιδιωτικολαγνείας, ας μην τα ξαναλέμε.
Πολλοί τεχνοκράτες λένε πως μια χαρά μπορούν να δουλέψουν τα Δίκτυα σε συνθήκες αυτονόμησης. Ως κρατικός οργανισμός. Και πως, αν τα Δίκτυα ανεξαρτητοποιηθούν, θα μπορέσουν να διεκδικούν με μεγαλύτερη επιτυχία ό,τι χρειάζονται για να κάνουν πιο σωστά τη δουλειά τους. Χωρίς τα βαρίδια, νομικά και άλλα, των υπόλοιπων μονάδων της ΑΗΚ.
Από την άλλη, υπάρχουν τεχνοκράτες που προειδοποιούν ότι η αυτονόμηση των Δικτύων θα κάνει αδύνατη την αξιοποίηση των συνεργειών εντός ΑΗΚ και θα ανεβάσει το κόστος λειτουργίας του καθετοποιημένου οργανισμού.
Αν λοιπόν τα Δίκτυα, είτε με μεγαλύτερο κόστος είτε χωρίς, θα μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους υπό καθεστώς ανεξαρτησίας -ίσως και καλύτερα-, πρέπει να δούμε αν θα μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους η ΑΗΚ Παραγωγή και η ΑΗΚ Προμήθεια.
Όλοι αντιλαμβάνονται πως η ουσιαστική -και ασυγχώρητη- αποξένωση της ΑΗΚ Παραγωγή από τις ΑΠΕ και η μεγάλη δυσκολία να κερδηθεί το χαμένο έδαφος και να εκτοξευτεί η διείσδυση της Αρχής στα φωτοβολταϊκά, την καταδικάζει σε σταδιακό μαρασμό. Ακόμα κι αν γίνει η έκπληξη και εισαχθεί φυσικό αέριο το 2026 ή ’27, και πάλι η ΑΗΚ Παραγωγή θα βιώνει μπελάδες. Και θα υπόκειται στον ανταγωνισμό της ιδιωτικής PEC, που θα λειτουργεί μόνο σύγχρονες μονάδες αερίου, με πολύ καλό ποσοστό απόδοσης και πιθανότατα με καλύτερη τιμή για τους μεσίτες.
Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι αν τα Δίκτυα θα τα φάει ο λύκος αν τα ξεμοναχιάσει η Κυβέρνηση από την ΑΗΚ (το καίριο δεν είναι η εμπορική ταμπέλα στα δίκτυα, αλλά η κρατική ιδιοκτησία τους). Το ερώτημα είναι ποια ΑΗΚ θα απομείνει αν της φύγουν τα Δίκτυα και το προσωπικό τους. Μπορούν η Παραγωγή και η Προμήθεια να παραμείνουν ακμαίες; Από την άλλη, μπορούν να αποφύγουν την παρακμή ακόμα και αν μείνει μαζί τους το αδελφάκι των Δικτύων; Ή μήπως τα ψωμιά της Παραγωγής -ως ο μεγαλοπαραγωγός- λιγοστεύουν ούτως ή άλλως, έτσι όπως στήθηκε το παιγνίδι της ανταγωνιστικής αγοράς και της πράσινης μετάβασης;
Ο πρόεδρος του δ.σ. της ΑΗΚ είπε πως από την πρόταση του υπουργού δεν κερδίζει τίποτε η ΑΗΚ. Ποια ΑΗΚ πρόεδρε; Η πάλαι ποτέ μία και αδιαίρετη; Ή τα τμήματα τής λειτουργικά διαχωρισμένης; Διότι η λογική λέει πως για τη δραστηριότητα των Δικτύων θα υπάρξει κέρδος από την επένδυση στον GSI. Δεν είμαστε εμείς όλοι που φωνάζαμε πως η επένδυση είναι win-win κατάσταση για τον φορέα υλοποίησης; Και ότι… «έτσι επένδυση κάμνουμεν την τζιαι εμείς»; Για να μην πούμε με τι άλλο παρομοιάζαμε τη ρυθμιζόμενη (με απόδοση κεφαλαίου 8.3% για 17 χρόνια) επένδυση του ΑΔΜΗΕ, χωρίς κόστος για τα ρίσκα.
Ε, τώρα που λέει η Κυβέρνηση στα Δίκτυα «μπείτε και κερδίστε για δεκαετίες ως συνδιαχειριστές του καλωδίου», λέμε πως η ΑΗΚ δεν έχει να κερδίσει τίποτε; Δεν ξέρω η ΑΗΚ, τα Δίκτυα -με εκατοντάδες προσωπικό της ΑΗΚ- πολύ πιθανό να κερδίσουν πολλά. Και ο τόπος. Διότι τα Δίκτυα είναι πάνω απ’ όλα δημόσιο συμφέρον και όχι απλά ο σωματοφύλακας της ΑΗΚ.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, αυτή η μεγάλη απόφαση δεν νοείται να αναμένει κανείς ότι μπορεί να ληφθεί «στο πόδι».
Πηγή: philenews.com
