Κατσάδα σε απείθαρχο διοικητή της Εθνικής Φρουράς από το Ανώτατο Δικαστήριο
Ένα ηχηρό όχι εισέπραξε στρατιωτικός από το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο που ζητούσε άρση της πειθαρχικής τιμωρίας του για παρακοή διαταγών.
Το Δικαστήριο στην απόφασή του, τού επεσήμανε πως η Εθνική Φρουρά στέκεται απέναντι από την τουρκική κατοχή και «ας αναλογιστεί ο ίδιος αν ο κάθε ένας υπό τη διοίκησή του δεν εκτελούσε τις διαταγές του».
Ο εν λόγω αξιωματικός ασκούσε κατά τον ουσιώδη χρόνο καθήκοντα διοικητή μονάδας η οποία υπαγόταν σε ταξιαρχία πεζικού. Στις 19.1.2012 ο διοικητής της ταξιαρχίας κάλεσε τον εφεσείοντα σε διοικητική απολογία αναφορικά με την πιθανή διάπραξη των πειθαρχικών αδικημάτων της αμέλειας καθήκοντος και της παράλειψης συμμόρφωσης προς τις γενικές διαταγές του διοικητή.
Η κλήση σε απολογία αφορούσε σε εξέταση του πιθανού παραπτώματος ότι ο εφεσείων, ως διοικητής της μονάδας, είχε ορίσει σε διπλά καθήκοντα ένα μόνιμο λοχία, παρά τις προφορικές εντολές του διοικητή της ταξιαρχίας και τις γραπτές διαταγές που αναφέρονται στον τίτλο της σχετικής επιστολής/κλήσης.
Ο εφεσείων απολογήθηκε με γραπτή αναφορά παραπόνου. Προέβαλε, πρώτον, ότι αν εκτελούσε τη διαταγή που έλαβε θα ήταν ένοχος για παράβαση του Άρθρου 28 του Συντάγματος περί ισότητας διότι εν γνώσει του υπαξιωματικοί της μονάδας του θα ορίζονταν πέντε υπηρεσίες τον Ιανουάριο, ενώ αριθμός ομοιόβαθμων τους, αλλά και αριθμός αξιωματικών εντός του ιδίου στρατοπέδου, ήταν ορισμένοι για μια υπηρεσία κατά τον ίδιο μήνα. Είναι γι’ αυτό το λόγο που όρισε τον συγκεκριμένο υπαξιωματικό σε διπλά καθήκοντα.
Δεύτερο, η εσωτερική λειτουργία της μονάδας είναι αποκλειστική ευθύνη του διοικητή της. Ο διοικητής της ταξιαρχίας αφού έλαβε υπόψη τα στοιχεία από την προσωπική έρευνα που διενήργησε και τους ισχυρισμούς του εφεσείοντα, του επέβαλε ποινή διήμερης κράτησης.
Στη συνέχεια ο διοικητής υπέβαλε παράπονο στον διοικητή της ταξιαρχίας το οποίο και απορρίφθηκε γι’ αυτό και προσέφυγε στον Αρχηγό της Εθνικής Φρουράς, ο οποίος προχώρησε σε επαύξηση της ποινής από διήμερη κράτηση σε πενθήμερη φυλάκιση.
Το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο που εξέταζε έφεση του στρατιωτικού, στην απόφασή του διαπιστώνει ότιη υποχρέωση του εφεσείοντα ήταν υπό τις περιστάσεις μία και μόνη. Να υπακούσει στη διαταγή του ανωτέρου του, διατηρώντας το δικαίωμα αναφοράς παραπόνου που του αναγνωρίζουν οι Κανονισμοί.
Το Δικαστήριο συνεχίζει τονίζοντας πως το κριτήριο της έκδηλης παρανομίας έχει τύχει διεθνούς αποδοχής. Γίνεται πλέον δεκτό ότι οι διαταγές ανωτέρων πρέπει να εκτελούνται εκτός εάν είναι εκδήλως παράνομες, οπότε τίθεται το ερώτημα πότε είναι εκδήλως παράνομες. Τέτοια ήταν σαφώς η περίπτωση της υπόθεσης Mylonas και της υπόθεσης Anastassiou, που αφορούσε σε εκτέλεση διαταγών από τους πραξικοπηματίες, υπό συνθήκες πλήρους, καθολικής και κραυγαλέας παρανομίας, η οποία τότε, αλλά και πάντοτε, θα προσβάλλει και θα εξεγείρει τη συνείδηση κάθε λογικού, ορθά σκεπτόμενου ανθρώπου.
Τέλος το Ανώτατο στην απόφασή του σημειώνει και μια καταληκτική παρατήρηση: Επειδή ο εφεσείων είναι διοικών αξιωματικός, γεγονός που ορθά έλαβε επιβαρυντικά υπόψη ο Αρχηγός ΓΕΕΦ, αςο ίδιος αναλογιστεί μια στρατιωτική μονάδα υπό τη διοίκηση του, στην οποία το κάθε μέλος της να μην εκτελεί διαταγή του ανωτέρου του και όλοι μαζί να μην εκτελούν τις δικές του διαταγές, προβάλλοντας διάφορους λόγους. Η παρατήρηση μας αυτή υποδηλώνει την αυξημένη ευθύνη που είχε ο εφεσείων να αποτελεί παράδειγμα για όλους τους υφιστάμενους του. Ό,τι απομένει, ως εκ τούτου, και λαμβάνοντας υπόψη τον σκοπό της ύπαρξης της Εθνικής Φρουράς, έχοντας απέναντι τον στρατό κατοχής, ανεξάρτητα από τα πλαίσια του ελέγχου νομιμότητας στα πλαίσια της αναθεωρητικής δικαιοδοσίας αξίζει να επαναλάβουμε τα όσα λέχθηκαν από τον Πική, Δ. (όπως ήταν τότε) στην υπόθεση Χρίστου ως προς το ότι ο εφεσείων πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του ευτυχή επειδή οι πράξεις του δεν επέσυραν βαρύτερες κυρώσεις.
Μετά τις διαπιστώσεις αυτές απέρριψε την έφεση του αξιωματικού.
Πηγή: Philenews
