Η αβασάνιστη κριτική και το παλιό που αλλάζει – Ο Άριστος Μιχαηλίδης σχολιάζει τις νουθεσίες του Προέδρου
Ο διευθυντής του «Φ» Άριστος Μιχαηλίδης σχολιάζει τις αναφορές του Προέδρου Χριστοδουλίδη κατά την τελετή διαβεβαίωσης των νέων υπουργών:
«Μπορεί και να το πιστεύει πράγματι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ότι ανατρέπει το παλιό, το αλλάζει και γι΄ αυτό στις νουθεσίες του προς τους νέους υπουργούς κατά την τελετή διαβεβαιώσης φρόντισε να καταθέσει και τη διάγνωση πως «όταν το παλιό αλλάζει, οι αντιστάσεις σε όσους το συνήθισαν ή τους εξυπηρετεί είναι μεγάλες».
Αλλά, στους δέκα μήνες της δικής του διακυβέρνησης, η εικόνα που κυριαρχεί είναι ότι μόνο τα πρόσωπα αλλάζουν, όχι το παλιό. Χρειάζεται ακόμα να πείσει στην πράξη ότι φέρνει αυτή την αλλαγή και όχι στα λόγια και στις εντυπώσεις. Εκλέγηκε με αυτή την προοπτική, της αλλαγής, του έδωσε ο λαός την εξουσία να την κάνει, να ανατρέψει το παλιό, να οδηγήσει τη χώρα στον σύγχρονο κόσμο. Και αυτό που βλέπει ο λαός είναι η συνέχεια του παλιού με νέα πρόσωπα, η συνέχεια νοοτροπιών που τον πλήγωσαν (στους διορισμούς, στις κομματικές συναλλαγές, στην ποιότητα και στο κόστος της ζωής του, στους κλονισμένους θεσμούς, στις προσωπικές ατζέντες), η συνέχεια των μεγάλων λόγων και των ανεδαφικών υποσχέσεων.
Μπορεί να είναι νωρίς ακόμα, μπορεί να στήνονται ακόμα οι πολιτικές της ανατροπής, αλλά ο Πρόεδρος μιλά ως να την έκανε ήδη και οι κακεντρεχείς δεν την βλέπουν. Αυτό δείχνει όταν καλεί τους νέους υπουργούς του να κλείσουν τα αυτιά τους στις σειρήνες, όπως κάνει ο ίδιος.
«Κλείστε τα αυτιά σας στις σειρήνες, αυτό κάνω και εγώ, πάσης φύσεως σειρήνες», τους είπε. Παρότι, οι σειρήνες της μυθολογίας μας δεν έχουν σχέση με την κριτική, κάτι άλλο θα εννοούσε! «Κλείστε τα αυτιά σας στην αβασάνιστη κριτική», είπε, και αναφερόταν ασφαλώς στην κριτική των τελευταίων ημερών για το ζήτημα του ανασχηματισμού. Παρ΄ όλα όσα έγιναν και όσα λέχθηκαν, φαίνεται ότι ο Πρόεδρος παραμένει προσηλωμένος στην τακτική να δημιουργεί επικοινωνιακές εικόνες. Ο ίδιος με τις δηλώσεις και τη διαχείριση του δημιούργησε τις συνθήκες για κριτική, είτε αβασάνιστη, είτε όχι, αλλά επιμένει να προσπαθεί να δημιουργήσει την εντύπωση ότι είναι οι άλλοι οι κακοί κι αυτός υπεράνω όλων κλείνει τα αυτιά στις πάσης φύσεως σειρήνες.
Μα, αυτό σημαίνει ότι δεν ακούει, δεν θέλει να ακούει, παρότι επιμένει να δηλώνει ότι βάζει πολύ ψηλά στις προτεραιότητες την επικοινωνία του με την κοινωνία των πολιτών. Είναι την κοινωνία των πολιτών που εκφράζει η κριτική των «πάσης φύσεως σειρήνων» και δεν νομιμοποιείται ο Νίκος Χριστοδουλίδης να την υποτιμά.
Εννοεί, προφανώς, τους δημοσιογράφους, τους πολιτικούς και όσους κριτικάρουν μέσω των κοινωνικών δικτύων. Όταν, όμως, λέει στους υπουργούς του ότι «όλοι είμαστε υπόλογοι μόνο στον κυπριακό λαό και σε κανέναν άλλον», τι εννοεί; Ποιος άλλος ασκεί κριτική αν όχι ο κυπριακός λαός; Με ποια κοινωνία έχει ο ίδιος επαφή και δεν την θεωρεί σειρήνες που ασκούν «αβασάνιστη κριτική»;
Αν εξαιρέσουμε την κριτική από τις κομματικές σκοπιμότητες -θα μπορούσε ο Πρόεδρος να την χαρακτηρίσει αβασάνιστη, αλλά ισοπέδωσε τα πάντα- η καλόπιστη κριτική που ασκείται, δεν ασκείται επειδή «το παλιό αλλάζει» και όσοι το συνήθισαν αντιστέκονται στην αλλαγή. Ακριβώς το αντίθετο. Επειδή το παλιό διαιωνίζεται παρά τις προσδοκίες που ο ίδιος δημιούργησε. Αυτό το μήνυμα, μάλλον δεν έφτασε στο Προεδρικό».
Πηγή: Philenews
