Τα τελευταία τέσσερα – τουλάχιστον – χρόνια η κυπριακή κοινωνία ζει μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Συνθήκες που έχουν ανατρέψει την οποιανδήποτε γνωστή προηγούμενη καθημερινότητα.
Ο κορωνοϊός και η παγκόσμια υγειονομική κρίση αλλά και η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία δημιούργησαν ένα αβέβαιο και δύσκολο αύριο. Και τα δύο γεγονότα προκάλεσαν θανάτους, ανασφάλεια, πόνο και θλίψη τεραστίων διαστάσεων. Θλίψη προκαλούν και τα όσα συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή, με χιλιάδες αθώους αμάχους να θυσιάζονται στο βωμό αισχρών πολιτικών σκοπιμοτήτων και αντιλήψεων.
Μέσα σ’ αυτό το δύσκολο και ανασφαλές σκηνικό, που κινείται μεταξύ γκρίζου και μαύρου, η Κύπρος καλείται να επιβιώσει.
Η Κυβέρνηση, τα πολιτικά κόμματα και το πολιτικό προσωπικό της χώρας πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη το γεγονός πως, αυτή την ώρα η κοινωνία είναι ήδη κουρασμένη και ψυχολογικά τραυματισμένη, αλλά και οικονομικά επιβαρυμένη στο μέγιστο βαθμό. Το τέρας της ακρίβειας βρυχάται επικίνδυνα και κάθε μέρα απειλεί ακόμα περισσότερο το πορτοφόλι του πολίτη, το οποίο βρίσκεται υπό συνεχή διωγμό.
Ως εκ τούτου, η κυπριακή κοινωνία δεν αντέχει ούτε ακρότητες, ούτε σκοπιμότητες, ούτε αχρείαστες αντιπαραθέσεις. Τα κόμματα καλούνται να δουν έξω από τον στενό κομματικό περίγυρο. Να εγκαταλείψουν τη φλυαρία και την ανούσια πολυλογία. Να αντικρύσουν την κοινωνία στα μάτια και να της πουν αλήθειες. Και για το κυπριακό πρόβλημα και για όλα τα υπόλοιπα κορυφαία ζητήματα της καθημερινότητας. Να εξηγήσουν στον κόσμο για το μαρτύριο του καθημερινού κυκλοφοριακού χάους, να εξηγήσουν για τους μισθούς της νέας γενιάς, που βρίσκονται σε φρικτό επίπεδο, να εξηγήσουν για την απόλυτη εξάρτηση της οικονομίας από το πετρέλαιο, που όποτε ανεβαίνει, ανεβαίνει και το πιεσόμετρο του πολίτη.
Την Κύπρο την κυβέρνησαν όλοι. Δεξιοί, Αριστεροί, Κεντρώοι. Είτε από μόνοι τους είτε μέσα από συνδυασμούς σχέσεων και κοινοπραξίες.
Εγκλήματα, όπως αυτό με τη φονική έκρηξη στο Μαρί, με το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου και την πώληση χρυσών διαβατηρίων ούτε διαγράφονται, ούτε παραγράφονται.
Η υποταγή της Κύπρου στην Τρόικα, που ήλθε εδώ με πρόσκληση της κυβέρνησης του ΑΚΕΛ και η συρρίκνωση κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων (όπως ήταν π.χ. η εφταετής παγοποίηση της ΑΤΑ), είναι ζητήματα που δεν ξεχνιούνται και ας έχουν περάσει δέκα χρόνια.
Η κοινωνία, τραυματισμένη από όλα αυτά, απαιτεί σήμερα από τους πολιτικούς σοβαρότητα, ποιότητα, ήθος και αξιοπρέπεια. Απαιτεί λιγότερα σκάνδαλα και καθόλου διαφθορά.
Απαιτούμε τεκμηριωμένο, σοβαρό πολιτικό λόγο, όχι μόνο από τους πολιτικούς αρχηγούς αλλά από ολόκληρο το πολιτικό προσωπικό της χώρας, το οποίο σε αρκετές περιπτώσεις φάνηκε κατώτερο των περιστάσεων.
Όλοι πρέπει να αντιληφθούν πως, η Κύπρος θα πάει μπροστά μέσα από την τεκμηριωμένη πολιτική επιχειρηματολογία, που θα διακρίνεται από ήθος και ηθική.
Αναζητείται λοιπόν ήθος στον πολιτικό λόγο. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.
Υ.Γ.1.: Ο χρονο-ορίζοντας των μεγάλων μεταρρυθμίσεων, όπως είναι η φορολογική μεταρρύθμιση και η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος, χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Οι αρμόδιοι υπουργοί (Οικονομικών και Εργασίας) ανακοίνωσαν πως η Κυβέρνηση θα καταθέσει τα σχετικά νομοσχέδια στη Βουλή περί το τέλος του 2025.
Καθώς το 2026 θα έχουμε βουλευτικές εκλογές, ο κυβερνητικός χρονο-ορίζοντας τίθεται σε τροχιά σοβαρής επικινδυνότητας.
Να μην θυσιαστούν λοιπόν και αυτές οι μεταρρυθμίσεις στον βωμό κομματικών και άλλων σκοπιμοτήτων. Ούτε να φτιάξουμε ακόμα μια μεταρρύθμιση όπως αυτήν της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που χρειάζεται, δυστυχώς, ξανά μεταρρύθμιση…
Υ.Γ.2.: Η μεγάλη ευκολία με την οποία η Βουλή παραβίασε στις 5 Δεκεμβρίου 2024 το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι χαρακτηριστική περίπτωση της φτωχής ποιότητας του πολιτικού μας προσωπικού και της γνώσης που διαθέτει.
* Οικονομολόγος – Δημοσιογράφος.
Πηγή: philenews.com
