Table of Contents
Μία νέα παράμετρο στις πολιτικές εξισώσεις της προσεχούς περιόδου προσθέτει ο ανοιχτός, πλέον, δίαυλος επικοινωνίας του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Νίκο Ανδρουλάκη.
Επειτα από τη συνάντηση της Τετάρτης, φάνηκε ότι αποκαθίσταται μία στοιχειώδης θεσμική ισορροπία, η οποία είχε διαταραχθεί από το 2012, όταν ουσιαστικά διακόπηκαν οι σχέσεις και οι απευθείας συζητήσεις μεταξύ του εκάστοτε Πρωθυπουργού και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εξαιτίας του τοξικού πολιτικού περιβάλλοντος της περιόδου της κρίσης.
Η αποκατάσταση αυτής της επικοινωνίας φαίνεται ότι είναι δυνατόν να επιδράσει θετικά, τουλάχιστον ως προς το ύφος και το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης.
Δεν προεξοφλείται όμως και αναγκαστικά ότι η όποια συμφωνία ή και ευρύτερη συναίνεση θα είναι αυτονόητη, πόσο μάλλον ότι θα αλλάξουν οι όροι του πολιτικού παιχνιδιού.
Δεδομένων των συσχετισμών και των πολιτικών αναδιατάξεων, εντός και εκτός Κοινοβουλίου, στελέχη και των δύο κομμάτων εκτιμούν ότι η επικοινωνία μεταξύ κυβέρνησης και ΠαΣοΚ μεταβάλλει σε κάποιον βαθμό την πολιτική ατμόσφαιρα. Δεν σημαίνει πάντως αυτό ότι θα εκλείψει η πολιτική ένταση, η οποία όπως σημειώνουν οι ίδιες πηγές, είναι συστατικό στοιχείο της πολιτικής.
Ανάγκη συσπείρωσης
Το υπό διαμόρφωση νέο πολιτικό δίπολο δεν πρέπει να αναμένεται ότι θα είναι άνευρο. Κατά τις εκτιμήσεις που διατυπώνονται από τα δύο στρατόπεδα, τα πεδία της δυνητικής συναίνεσης θα είναι μάλλον πολιτικά ανώδυνα και για τους δύο αρχηγούς, ενώ τα ζητήματα προτεραιότητας για τον καθένα, θα προκαλούν αυτονόητα τριβές και οξείες αντιπαραθέσεις.
Ευκαιρίες και προϋποθέσεις συνεννόησης φαίνεται ότι υπάρχουν στα εθνικά θέματα και όπως ήδη έχει αναφερθεί στο Δημογραφικό.
Ομως, δεν θα πρέπει να αναμένεται κάτι ανάλογο στην οικονομική πολιτική, στα εργασιακά, στην Υγεία ή στην Παιδεία, κ.α. και πάντως είναι σαφές ότι και οι δύο αρχηγοί θα επιχειρήσουν να επωφεληθούν από τη νέα συνθήκη και από τη μεταξύ τους αντιπαράθεση, για λόγους συσπείρωσης των ακροατηρίων τους.
Με ερωτηματικό η αναθεώρηση
Δυνατότητες συναινέσεων θεωρείται ότι προσφέρονται από τη διαδικασία για τη συνταγματική αναθεώρηση, η οποία είναι προς το παρόν άγνωστο πότε θα δρομολογηθεί. Εν αναμονή του χρονοδιαγράμματος, ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ ήδη πρότεινε την αλλαγή του τρόπου εκλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης και των ανεξάρτητων αρχών και μένει να φανεί ποια θα είναι η στάση της κυβέρνησης.
Η πραγματικότητα και ο πολιτικός ρεαλισμός δείχνουν πάντως ότι η συμφωνία κυβέρνησης και αντιπολίτευσης σε αυτό το πεδίο θα είναι μάλλον δύσκολη.
Κρίσιμο στοιχείο είναι η ίδια η διαδικασία. Οπως ορίζεται στο Σύνταγμα, αν η πρόταση αναθεώρησης λάβει την έγκριση των 3/5 (180 ψήφων) της σημερινής («προτείνουσας») Βουλής, δίνεται στην επόμενη («αναθεωρητική») το δικαίωμα να αποφασίσει με απόλυτη πλειοψηφία το περιεχόμενο και τη διατύπωση των αναθεωρητέων διατάξεων. Υπό αυτή την έννοια, είναι ένα ερωτηματικό, εν όψει της διαδικασίας αναθεώρησης, αν και κατά πόσον η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση θα επιλέξει να προσφέρει μία τέτοια ευχέρεια στη Βουλή, η οποία θα προκύψει από τις επόμενες εκλογές.
Επειτα από τη συνάντηση Μητσοτάκη – Ανδρουλάκη, προσλαμβάνει νέα χαρακτηριστικά και η προσεχής κοινοβουλευτική διαδικασία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας.
Ο Πρωθυπουργός δεν επιθυμεί να ανοίξει τώρα η συζήτηση και οι συνεργάτες του επιμένουν ότι το θέμα της Προεδρίας δεν τέθηκε ούτε ακροθιγώς στην πρόσφατη συζήτηση με τον πρόεδρο του ΠαΣοΚ. Αυτό παραμένει κάτι που γνωρίζουν μόνον ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Νίκος Ανδρουλάκης.
Νέοι όροι για την Προεδρία
Με τα νέα στοιχεία του πολιτικού παιχνιδιού όμως και αφού οι δύο πολιτειακοί παράγοντες συμφώνησαν επί της αρχής ότι οι συναινέσεις είναι αναγκαίο στοιχείο της προόδου, διαφαίνεται ότι οι αποφάσεις του Πρωθυπουργού για την Προεδρία δε θα είναι μονομερείς. Ο ίδιος έχει επανειλημμένως δηλώσει ότι θα αναζητήσει την ευρύτερη δυνατή συναίνεση και αυτό σήμερα είναι σαφές ότι αφορά κατά προτεραιότητα το ΠαΣοΚ. Υπό αυτό το πρίσμα, εκτιμάται ότι, αφενός, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δε θα επιχειρήσει να αιφνιδιάσει τον Νίκο Ανδρουλάκη και, αφετέρου, ότι ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ δε θα μείνει αδρανής στη διαδικασία που θα προηγηθεί της επίσημης ανακοίνωσης του ή της υποψηφίου.
Ιδιαίτερη σημασία εν προκειμένω, αναμένεται ότι θα έχει ο τρόπος με τον οποίο θα ληφθεί η απόφαση, όπως και ο χρόνος της ανακοίνωσής της. Η πολιτική παράδοση της τελευταίας εξαετίας θέλει τις αποφάσεις αυτού του είδους να λαμβάνονται κατά τη διάρκεια των χριστουγεννιάτικων διακοπών του Πρωθυπουργού. Πιθανολογείται ότι αυτό θα συμβεί και στη σημερινή συγκυρία, αν και η ανοιχτή γραμμή μεταξύ Μητσοτάκη και Ανδρουλάκη ενδέχεται να δικαιολογεί μία μετάθεση στο κοντινό μέλλον.
Καταλλαγή
Από ορισμένες πηγές γίνονται ήδη αναφορές και παραπομπές στην εκλογή του 1995, όταν ο Αντώνης Σαμαράς ως επικεφαλής της Πολιτικής Ανοιξης είχε προτείνει τον Κωστή Στεφανόπουλο για την Προεδρία και ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε αποδεχθεί την πρόταση. Με την κρίσιμη λεπτομέρεια ότι η αδυναμία εκλογής Προέδρου οδηγούσε τότε σε εκλογές, τις οποίες ζητούσε επίμονα ο Μιλτιάδης Εβερτ, η εφετινή εκλογή εκτιμάται ότι θα μπορούσε να είναι αποτέλεσμα μίας πολιτικής συμφωνίας μεταξύ ΝΔ και ΠαΣοΚ, κατ’ αναλογία ενός παραλλαγμένου «σεναρίου Στεφανόπουλου», με υποψήφιο ένα πρόσωπο από τον χώρο του Κέντρου.
Μία διαδικασία με αυτά τα χαρακτηριστικά θα μπορούσε να προσαρμοστεί στις συνθήκες της σημερινής περιόδου και να εξυπηρετήσει πολιτικά και τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Νίκο Ανδρουλάκη, όπως τουλάχιστον εκτιμούν πολιτικά στελέχη και των δύο κομμάτων.
Ως προς αυτά, έχει ιδιαίτερη σημασία το γεγονός ότι έπειτα από την εσωκομματική ένταση στη ΝΔ, τις προηγούμενες εβδομάδες και τη διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά, τα πάθη φαίνεται να έχουν καταλαγιάσει. Και σε αυτή τη συνθήκη, εκτιμάται ότι η πίεση προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη για εκλογή στην Προεδρία ενός εκπροσώπου της Κεντροδεξιάς δε θα είναι τόσο καθοριστική.
Πηγή: To Vima
