Διανύουμε μια περίοδο βαθιάς οικονομικής αβεβαιότητας, ανισότητας και εργασιακής επισφάλειας για την πλειοψηφία των Κυπρίων συμπολιτών μας. Και όχι μόνο. Τα ίδια φαινόμενα παρατηρούνται και στην Ευρώπη. Σε όλο τον κόσμο.
Δεν υποφέρουν, όμως, όλοι το ίδιο… Στην Κύπρο, τα αυξημένα έσοδα, απότοκο της σχετικής βελτίωσης που παρουσιάζει η κυπριακή οικονομία, ως προς τους βασικούς οικονομικούς δείκτες και σε συνδυασμό με την επίδραση του πληθωρισμού, διαχέονται προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Δηλαδή, για το κράτος και για μια μερίδα των επιχειρήσεων, όπως ο τραπεζικός τομέας, οι ΑΠΕ και το λιανικό εμπόριο, που καταγράφουν υπερκέρδη. Συντηρώντας, έτσι, τις εισοδηματικές ανισότητες.
Οι παρενέργειες για τα νοικοκυριά στην Κύπρο είναι τρομακτικές: * Υστερούν έναντι των νοικοκυριών της ευρωζώνης στην κατοχή χρηματοοικονομικών περιουσιακών, ενώ η δυνατότητα αποταμίευσης παραμένει περιορισμένη, εξαιτίας των τακτικών δαπανών και του μεγάλου ιδιωτικού χρέους. * Έχουν απωλέσει σε σημαντικό βαθμό χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία και υστερούν από τα αντίστοιχα νοικοκυριά της ευρωζώνης. * Η δυνατότητα αποταμίευσης ή/και επένδυσης είναι μειούμενη, αποτέλεσμα της αύξησης του ιδιωτικού χρέους και της εισοδηματικής στενότητας.
Επί της ουσίας. Πάνω από 250 χιλιάδες άνθρωποι ζουν με διαθέσιμο εισόδημα κάτω από 14 χιλιάδες ευρώ το χρόνο… Μια ιστορία φτώχειας. Αυτά δεν τα μετρούν οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης. Ούτε, φυσικά, και το Υπουργείο Οικονομικών της Κύπρου. Και ενώ συμβαίνουν αυτά, η Κυβέρνηση Χριστοδουλίδη σφυρά αδιάφορα.
Μιλά για την ευημερία των αριθμών από τα αυξημένα έσοδα του κράτους, που προκύπτουν λόγω της ακρίβειας και του πληθωρισμού, πανηγυρίζει για τον πλούτο, που αυξάνεται μόνο στα χαρτιά, για την ανοδική πορεία των πιστοληπτικών αξιολογήσεων και αρνείται το αυτονόητο… Την αντιμετώπιση, δηλαδή, των ασφυκτικών προκλήσεων που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι Κύπριοι συμπολίτες μας… Αρνείται να στηρίξει αυτούς που στήνουν ράχη για να μπορεί η ίδια να επιδίδεται σε πανηγύρια!
Ωσάν να μην ήταν αρκετή η αγωνία και η ανασφάλεια που βιώνουν οι Κύπριοι πολίτες, η Κυβέρνηση Χριστοδουλίδη την επιτείνει ακόμη περισσότερο, οδηγώντας τα πράγματα στα άκρα, φορτώνοντάς τους με ακόμη περισσότερα βάρη.
Όπως συμβαίνει με τη μη υλοποίηση/ακύρωση έργων (Λιμάνι – Μαρίνα Λάρνακας, Τερματικό Βασιλικό, δρόμος Πάφου – Πόλης), που ο ίδιος ο Πρόεδρος ενέκρινε, όντας μέλος της κυβέρνησης Αναστασιάδη… Όπως συμβαίνει με το οικονομικό βάρος που επωμίζεται η κοινωνία από τους ρύπους, που συνεχώς αυξάνονται ενόσω η Κύπρος δεν εκπληρώνει τους στόχους της ΕΕ για το κλίμα…
Η υλοποίηση μέτρων κατά της ακρίβειας και της αντιμετώπισης του κόστους διαβίωσης παραμένει ανεπαρκής και πρόχειρη. Κορυφαία προβλήματα, όπως η αντιμετώπιση του κόστους δανεισμού – επιτόκια, οι παράνομες και αυθαίρετες επιβολές καταχρηστικών ρητρών σε βάρος των δανειοληπτών και το πρόβλημα της χρηματοδότησης της προσιτής στέγης παραμένουν άλυτα…
Το βάρος εξυπηρέτησης χρέους συνεχίζει να μεγαλώνει. Τα κυπριακά νοικοκυριά δαπανούν το 20,5% του εισοδήματος τους για εξυπηρέτηση χρέους, έναντι του 12,8% στην Ευρωζώνη. Το ποσοστό αυξάνεται στα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα. Η υγεία ασθενεί, μόνιμες ανάγκες επιχειρούνται να καλυφθούν με αγορά υπηρεσιών και ιδιωτικοποιείται με ορατό πλέον τον κίνδυνο δημιουργίας μονοπωλιακής κατάστασης αλλά και με κίνδυνο, μελλοντικά, της βιωσιμότητας του ΓεΣΥ.
Το κυκλοφοριακό χτύπησε ήδη κόκκινο και επιτείνει την αισχροκέρδεια στις τιμές των καυσίμων. Κανένας έλεγχος στα κέρδη των εταιρειών για να φανεί αν κάνουν ή όχι υπερκέρδη ή για το ότι δεν υπάρχουν συνθήκες ανταγωνισμού.
Η ανικανότητα της Κβέρνησης να διασφαλίσει, μέσα από τις συλλογικές συμβάσεις, τα ελάχιστα εργασιακά δικαιώματα,σπρώχνει τους εργαζόμενους σε απεργιακές κινητοποιήσεις.
Εμείς, ως ΑΚΕΛ, ζητάμε επανασχεδιασμό του αναπτυξιακού μοντέλου της Κύπρου για να μπορεί να διασφαλίζει τη μόνιμη, σταθερή αλλά πολύ περισσότερο τη βιώσιμη και κοινωνικά προσανατολισμένη ανάπτυξη της κυπριακής οικονομίας. Μέσω ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων,που να εγγυώνται μια δυνατή οικονομία, όχι μόνο για τους λίγους. Μια οικονομία η οποία θα μεγαλώνει χωρίς να μεγαλώνουν μαζί της και οι εισοδηματικές και κοινωνικές ανισότητες. Χωρίς να παγιώνεται η διαφθορά και η άναρχη ανάπτυξη που στρέφεται σε βάρος των ανθρώπων και του περιβάλλοντος.
* Ευρωβουλευτής ΑΚΕΛ
Πηγή: philenews.com
