Ο τόπος χρειάζεται αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που για να είναι ποιοτικές και να αντέχουν σε βάθος χρόνου απαιτείται συναίνεση και συνεργασία όλων των πολιτικών και όλων των παραγωγικών δυνάμεων.
Ήδη σαν αποτέλεσμα σοβαρής αναβλητικότητας και ατολμίας του πολιτικού συστήματος, σοβαρές μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να γίνουν εδώ και πολλά χρόνια αναβάλλονται και ταλαιπωρούνται ανάμεσα σε κυβερνητικούς, βουλευτικούς και άλλους διαδρόμους. Η περίπτωση με τη μεταρρύθμιση της Δικαιοσύνης είναι πολύ χαρακτηριστική. Συζητείται από τη δεκαετία του 1980.
Είναι απίστευτο αλλά αληθινό, αυτό που συμβαίνει με τη βραδυδικία στην απονομή της Δικαιοσύνης. Δικαιοσύνη που αργεί να απονεμηθεί δεν είναι δικαιοσύνη. Δυστυχώς πέρασαν και παρήλθαν τόσες κυβερνήσεις αλλά εκσυγχρονισμό και μεταρρύθμιση δεν είδαμε. Θύμα και αυτή της πολιτικής αναβλητικότητας αλλά και της ατολμίας. Θύμα ίσως και κομματικών ή άλλων σκοπιμοτήτων και συμφερόντων.
Στη νέα χρονιά υπάρχουν πολλές προκλήσεις που δεν μπορούν να περιμένουν.
Πέραν των όσων προαναφέραμε πρέπει:
- Να προωθηθεί ο ψηφιακός μετασχηματισμός με μέτρο, προγραμματισμό και χρονοδιάγραμμα, αλλά πάντα με απόλυτο σεβασμό στον κόσμο που ακόμα δεν είναι ψηφιακά καταρτισμένος. Να επενδύσουμε στη ψηφιακή εκπαίδευση και κατάρτιση της κοινωνίας και ιδιαίτερα των ευάλωτων συμπολιτών μας και όχι να τους τιμωρούμε, όπως έκαμαν τα τελευταία χρόνια οι τράπεζες με τις απίστευτα υπερβολικές χρεώσεις.
- Η πανδημία μάς έδειξε και μας απέδειξε πως χρειάζονται ακόμα καλύτερες, αποτελεσματικότερες και ποιοτικότερες επενδύσεις στον τομέα της δημόσιας υγείας. Επενδύσεις χρειάζονται και για την κατάρτιση και επανακατάρτιση των λειτουργών υγείας σε όλες τις βαθμίδες.
- Να προωθηθεί χωρίς άλλη καθυστέρηση (ήδη χάθηκε πολύτιμος χρόνος στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς), η πράσινη φορολογική μεταρρύθμιση, η οποία πρέπει να φορολογεί τη ρύπανση και ταυτόχρονα να μειώνει τη φορολογία της εργασίας και της απασχόλησης. Κάποιοι που πιστεύουν στην αναγκαιότητα της συγκεκριμένης μεταρρύθμισης, (ανάμεσα στους οποίους και ο γράφων), παλεύουν από το 2015 να πείσουν πως, το θέμα επείγει. Λίγοι ακούν ή και καθόλου και ας έχει να γίνει ολοκληρωμένη φορολογική μεταρρύθμιση από το 2002. Η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη υποστηρίζει ότι σχεδιάζει κάτι πολύ συγκεκριμένο σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο Κύπρου. Ας μην πέσει και αυτή η μεταρρύθμιση θύμα πολιτικής αναβλητικότητας.
Επείγει να γίνουν πολλά, τα οποία δυστυχώς ως κορυφαία ζητήματα μεταβιβάζονται από την μια κυβέρνηση στην άλλη. Σαν τέτοια αναφέρονται η απουσία υγιούς ανταγωνισμού με τα καρτέλ στα καύσιμα και στις τράπεζες να αλωνίζουν, η επίλυση του κυκλοφοριακού, η αύξηση της εθνικής παραγωγικότητας, η πάταξη της γραφειοκρατίας, η απεξάρτηση από το πετρέλαιο, η πάταξη της αναξιοκρατίας και της διαφθοράς που ως φαινόμενα τορπιλίζουν την πρόοδο και την ανάπτυξη.
Επείγει επίσης η μεταρρύθμιση του Συνταξιοδοτικού συστήματος που πρέπει να είναι προϊόν σοβαρού κοινωνικού διαλόγου. Κοντά σε όλα αυτά, για να γίνουμε καλύτεροι θα πρέπει να βρούμε ως πολιτεία τον τρόπο μέσα από κίνητρα και ευκαιρίες ποιοτικής εργοδότησης, να επαναπατρίσουμε καλά και ποιοτικά κυπριακά μυαλά που διαπρέπουν στο εξωτερικό και μπορούν να προσθέσουν αξία στην Κύπρο. Μπορεί να φαίνεται δύσκολο, αλλά ας δοκιμάσουμε τουλάχιστον.
Οι προκλήσεις της νέας χρονιάς είναι τεράστιες και πρέπει μέσα από συνεργασία και ενότητα όλων να σπρώξουμε την πατρίδα μας ακόμα πιο μπροστά, δίδοντας ταυτόχρονα ύψιστη προτεραιότητα στη σωστή διαχείριση του κυπριακού προβλήματος, το οποίο δυστυχώς ουδέποτε αντικρύσαμε πανεθνικά και υπερκομματικά.
Υ.Γ1.: Φοβούμαι όλα τα πιο πάνω να μην θυσιαστούν στο βωμό προεκλογικών και άλλων κομματικών σκοπιμοτήτων. Οι καιροί είναι που είναι δύσκολοι, ας μην τους κάνουμε χειρότερους μέσα από αχρείαστες πολιτικές αντιπαραθέσεις. Ο προεκλογικός για τις βουλευτικές του 2026 και για τις προεδρικές εκλογές του 2028, που δυστυχώς ήδη ξεκίνησε, ας μην γίνει αιτία για οπισθοδρόμηση …
Υ.Γ2.: Κυβέρνηση και Βουλή δεν μπόρεσαν να συνεννοηθούν για να έχουμε νόμο που θα επιτρέπει την επιβολή πλαφόν στην τιμή πώλησης του εμφιαλωμένου νερού (όταν και εάν χρειάζεται), στις λεγόμενες κλειστές αγορές, όπως είναι π.χ. τα αεροδρόμια. Τόση ανικανότητα για ένα τόσο απλό θέμα; Έλεος.
*Ο Χρίστος Καρύδης είναι Οικονομολόγος – Δημοσιογράφος.
Πηγή: philenews.com
