Μέσα σε όλα τα ψέματα που διατύπωσαν οι Ρεπουμπλικάνοι κατά τη διάρκεια αυτής της προεκλογικής εκστρατείας, μια δήλωση του γερουσιαστή Μάρκο Ρούμπιο την περασμένη εβδομάδα πέρασε σχετικά απαρατήρητη: Είπε ότι τα ισχυρά στοιχεία για την απασχόληση που δημοσίευσε η Στατιστική Υπηρεσία Εργασίας (BLS), τα οποία έδειξαν 254.000 νέες θέσεις εργασίας τον Σεπτέμβριο, ήταν “μια ακόμη ψεύτικη έκθεση για τις θέσεις εργασίας”.
Αυτό δεν αποτελεί μια ακίνδυνη “μισή” αλήθεια. Ο Ρούμπιο κατηγορεί τους δημόσιους υπαλλήλους ότι παραβιάζουν συστηματικά τον νόμο κατασκευάζοντας δεδομένα προκειμένου να επηρεάσουν τις εκλογές. Ο τελευταίος πολιτικός που επιτέθηκε τόσο θρασύτατα στο BLS ήταν ο πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον. Πρόκειται για ένα διδακτικό αν και ντροπιαστικό επεισόδιο της ιστορίας των ΗΠΑ.
Πέρα από τις πολιτικές ύβρεις, το BLS βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή. Η χρηματοδότησή του επλήγη σκληρά από τη λιτότητα. Το BLS θέλει να κάνει περισσότερα και ζητά πρόσθετα χρήματα για να εκσυγχρονιστεί και να ενισχύσει τις μεθόδους συλλογής δεδομένων της.
Πρέπει να έχουμε στα υπόψη ότι πρόκειται για στατιστικολόγους με μεγάλη καριέρα. Όταν κάνουν ένα λάθος – όπως έκαναν τον Αύγουστο, όταν χειρίστηκαν λανθασμένα την έκδοση των αναθεωρήσεων των προηγούμενων εκθέσεων για την απασχόληση – το παραδέχονται. Και όταν λένε ότι χρειάζονται χρήματα για να εκσυγχρονιστούν, αποτελεί μια εύλογη ανάγκη. Στην προκειμένη περίπτωση, είναι ένα συμπέρασμα που υποστηρίζεται από την Αμερικανική Στατιστική Ένωση και την Επιτροπή Εθνικών Στατιστικών (μέρος των Εθνικών Ακαδημιών Επιστημών), οι οποίες και οι δύο πέρασαν ένα χρόνο διεξάγοντας μια αξιολόγηση της ικανότητας της κυβέρνησης να παράγει αξιόπιστες στατιστικές σε όλες τις 13 υπηρεσίες που είναι επιφορτισμένες με αυτό, συμπεριλαμβανομένου του BLS. 
Από την πλευρά του, το BLS, σε συνεργασία με το Γραφείο Απογραφής, σχεδίασε ένα τριετές σχέδιο για τον εκσυγχρονισμό της τρέχουσας έρευνας πληθυσμού, της κύριας πηγής δεδομένων της ομοσπονδιακής κυβέρνησης για την αγορά εργασίας των ΗΠΑ. Το μόνο που χρειάζεται είναι τα χρήματα από το Κογκρέσο.
Αντιθέτως, ένα μέλος του Κογκρέσου κατηγορεί το BLS για ψέματα. Πρόκειται για μια τακτική βγαλμένη από το εγχειρίδιο του Νίξον.
Τον Ιούλιο του 1971, το ποσοστό ανεργίας μειώθηκε από 6,2% σε 5,6%, γεγονός που κανονικά θα θεωρούνταν καλή είδηση για την εκάστοτε κυβέρνηση. Αλλά ο Νίξον προσβλήθηκε από το γεγονός ότι το BLS επισήμανε ότι η πτώση οφειλόταν σε μια ιδιορρυθμία στις πρακτικές εποχικής προσαρμογής της. Κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μια εβραϊκή συμμορία δημοσίων υπαλλήλων στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) και το BLS συνωμοτούσαν εναντίον του, κατασκευάζοντας στοιχεία για να κάνουν την οικονομία να φαίνεται χειρότερη από ό,τι ήταν στην πραγματικότητα.
Σας θυμίζει κάτι αυτό;
Όλα αυτά περιγράφονται λεπτομερώς στις ηχογραφήσεις του Νίξον στο Οβάλ Γραφείο. Καταλάβαινε τη στατιστική ιδιορρυθμία, του την είχαν εξηγήσει οι ίδιοι οι υπάλληλοί του πριν από τη δημοσίευση της έκθεσης, αλλά παρ’ όλα αυτά επέμενε ότι οι Εβραίοι προσπαθούσαν να τον κάνουν να φανεί κακός. Διέταξε έναν υπάλληλο του Λευκού Οίκου να συντάξει έναν κατάλογο με όλους τους Εβραίους στο BLS (βασίστηκε στην εκτίμηση της εβραϊκότητας των ονομάτων τους) που έπρεπε να υποβιβαστούν, να μετατεθούν ή να απολυθούν. Τουλάχιστον δύο Εβραίοι υπάλληλοι υποβιβάστηκαν ή μετακινήθηκαν σε άλλες θέσεις. Αυτές οι παρασκηνιακές αντισημιτικές μηχανορραφίες συνοδεύονταν από πολυάριθμες πολιτικές επιθέσεις εναντίον του οργανισμού – σχεδόν όλες απευθύνονταν στο προσωπικό του.
Αν το παρελθόν είναι διδακτικό, τότε η επίθεση του Ρούμπιο ότι το BLS κατασκευάζει δεδομένα σημαίνει ότι το προσωπικό του πρόκειται να δεχθεί επίθεση. Και χάρη στο Project 2025, μια ατζέντα σχεδιασμένη από τους Ρεπουμπλικάνους για τον Ντόναλντ Τραμπ, αν κερδίσει τον Νοέμβριο, ξέρουμε ακριβώς πώς θα γίνει αυτό: μέσω του Προγράμματος F. Το σχέδιο προβλέπει μια αλλαγή στις πρακτικές της δημόσιας διοίκησης μεταθέτοντας προσωπικό (που προστατεύεται από πολιτικές απολύσεις), και ανοίγοντας το δρόμο για απολύσεις με σκοπό την αντικατάστασή τους από πολιτικά διορισμένα άτομα.
Σε αντίθεση με το μεγαλύτερο μέρος του Project 2025, το οποίο ο Τραμπ ισχυρίζεται χωρίς πειστικότητα ότι αποκηρύσσει, πρόκειται για μια πολιτική που ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων επιχείρησε στην πραγματικότητα κατά την πρώτη του θητεία. Προσπάθησε να θεσπίσει το Πρόγραμμα F μέσω εκτελεστικού διατάγματος λίγες ημέρες πριν από την ημέρα των εκλογών του 2020. Ζητούσε από τις υπηρεσίες να δώσουν έναν κατάλογο των θέσεων που θα μπορούσαν να αλλαχθούν σε αυτό το νέο καθεστώς. Με την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Τζο Μπάιντεν ακύρωσε το σχέδιο.
Οι στατιστικές υπηρεσίες ζουν και πεθαίνουν από την εμπιστοσύνη. Ποιος θα χρησιμοποιήσει τα δεδομένα τους ή θα συμμετάσχει στις έρευνές τους αν οι μισοί Αμερικανοί πιστεύουν ότι το έργο τους είναι προϊόν συνωμοσίας; Ο Ρούμπιο, όπως και ο Νίξον, σίγουρα γνωρίζει πώς λειτουργούν τα δεδομένα και τους επιτίθεται ούτως ή άλλως. Αλλά δεν είναι σαν να είναι ο μοναδικός αρχιτέκτονας της καταστροφής του BLS. Πρόκειται για μια συλλογική αποτυχία – που διανύει ήδη τη δεύτερη δεκαετία της – του Κογκρέσου που δεν κατάφερε να κάνει τη σωστή επένδυση. Τα στελέχη του BLS κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου εδώ και χρόνια, γράφοντας στη Wall Street Journal το 2017 ότι η έκθεση για τις θέσεις εργασίας “δεν θα δημιουργείται μόνη της”.
Και δεν είναι μόνο τα μέλη του Κογκρέσου που πρέπει να αναλάβουν δράση, αλλά και όσοι χρησιμοποιούν τα στοιχεία του BLS. Η Αμερικανική Οικονομική Ένωση έχει υποβάλει αίτημα στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής για λογαριασμό του BLS, και το ίδιο θα κάνει και μια ένωση στατιστικών οργανώσεων. Πού είναι οι τράπεζες, οι ιδιωτικές εταιρείες ερευνών, οι οικονομικοί αναλυτές που βγάζουν κέρδη από τα δεδομένα του BLS; Αν έχουν πει κάτι για λογαριασμό του BLS, δεν το έχουν πει αρκετά δυνατά. Δεν υπάρχει υποκατάστατο για τα δεδομένα που παράγει το BLS και δεν έχει την πολιτική επιρροή για να διασωθεί από μόνο του.
Το BLS παράγει στοιχεία που είναι πολύτιμα από αναλυτική άποψη αλλά συχνά προκαλούν προβλήματα στους πολιτικούς. Πάντα θα έχει εχθρούς. Αυτό που χρειάζεται είναι περισσότερους υποστηρικτές.
Απόδοση – Επιμέλεια: Στάθης Κετιτζιάν
BloombergOpinion
Πηγή: philenews.com
