Η στρατηγική θέση της Κύπρου αναδεικνύεται καθημερινά με αφορμή τον διπλό πόλεμο του Ισραήλ εναντίον της Χαμάς και της Χεζμπολάχ. Οι Δυτικοί χρησιμοποιούν το νησί ως τον αμπελώνα τους, το γέμισαν με στρατεύματα και διαφόρων ειδών πολεμικό υλικό.
Φυσικά δεν ισχύει ο γελοίος ισχυρισμός των Τούρκων, που μοιράζονται και οι τύποι της περιθωριακής Αριστεράς, ότι οι Ισραηλινοί έστησαν βάσεις αντιαεροπορικών και πυραύλων στην Κύπρο. Για ποιο λόγο άραγε; Μα δεν έχουν κουκούτσι μυαλό. Ούτε ισχύει ο άλλος επικίνδυνος ισχυρισμός πως το Ιράν, κατά την απάντησή του εναντίον του Εβραϊκού Κράτους στόχευσε και τη Μεγαλόνησο.
Αν μιλήσουμε θεωρητικά για τις δυνάμεις του «καλού» και του «κακού», η κυπριακή κυβέρνηση, όπως και η Ελλάδα, επέλεξαν τη Δύση, η οποία συντάχθηκε με το Ισραήλ. Δεν είναι μυστικό ότι το αμερικανικό Πεντάγωνο έστειλε πεζοναύτες και κομάντος, οι οποίοι αν απαιτηθεί θα κάνουν διπλή δουλειά:
Θα σπεύσουν για να διασώσουν Αμερικανούς και λοιπούς Δυτικούς πολίτες, οι οποίοι βρίσκονται στο Λίβανο, στο Ισραήλ και άλλες επικίνδυνες περιοχές, και
Θα λάβουν μέρος σε επιχειρήσεις εάν οι δύο τοπικοί πόλεμοι εξελιχθούν σε περιφερειακή σύγκρουση με τη συμμετοχή του Ιράν, των πληρεξούσιων και των δορυφόρων τους, όπως τους χαρακτηρίζει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Η Τουρκία, η πολυαγαπημένη σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών, βρίσκεται απέναντι στο Ισραήλ σε αυτό τον πόλεμο, άρα και εναντίον της Δύσης. Αυτό, δυστυχώς, δεν ενοχλεί την Ουάσιγκτον ενώ έπρεπε, αν και δεν μπορούμε να γνωρίζουμε από τώρα τι θα συμβεί εάν ξεσπάσει περιφερειακός πόλεμος.
Ο καθένας κάνει τα κουμάντα του και πληρώνει ή επιβραβεύεται ανάλογα με τους νικητές. Θα δεχθώ την άποψη των σημαντικών αναλυτών στις ΗΠΑ, ότι το Εβραϊκό Κράτος και η Δύση που στέκεται στο πλευρό του, δεν θα είναι οι ηττημένοι της σύρραξης.
Βέβαια, σε όλους τους μεγάλους πολέμους, η κατοχική Τουρκία έπαιξε τον ρόλο του επιτήδειου ουδέτερου, αλλά κατάφερε να τα φέρει βόλτα και να ξαναγίνει η αγαπημένη χώρα των νικητών. Και μετά αναρωτιούνται οι Αμερικανοί γιατί τους «μισούν» οι απλοί άνθρωποι. Διότι δεν αντέχεται αυτή η αδικία.
Η στρατηγική θέση της Κύπρου την έχει αναδείξει σε «αγαπημένο προορισμό» των Αμερικανών, και 50 χρόνια μετά την τουρκική εισβολή αποφάσισαν να την «βλέπουν» με ένα διαφορετικό τρόπο και σίγουρα όχι μέσα από τον τουρκικό φακό.
Κατά την επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών Κωνσταντίνου Κόμπου στην Ουάσιγκτον τον Ιούνιο και του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκου Χριστοδουλίδη στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών, τον περασμένο μήνα, η Κύπρος ήταν «περιζήτητη» πάντα σε στρατηγικό πλαίσιο, που περιλαμβάνει και τα θέματα της ενέργειας.
Είναι, όμως, εκνευριστικό ότι οι ίδιες χώρες που έχουν αναδείξει τον στρατηγικό της ρόλο συμπεριφέρονται μυωπικά σε ότι αφορά το πρόβλημα της, που είναι η τουρκική κατοχή, και η παρουσία της Τουρκίας με ηγέτη τον αντιαμερικανό και αντισιωνιστή, Ταγίπ Ερντογάν στο κατεχόμενο βόρειο τμήμα της Κύπρου.
Η επιμονή σε λύση που θα διαλύσει το κυπριακό κράτος και θα δώσει τον έλεγχο και των ελεύθερων περιοχών στον Αττίλα είναι εξωφρενική. Ευθύνονται βεβαίως και οι πολιτικές ηγεσίες στη Λευκωσία και την Αθήνα που δεν τολμούν να κάνουν ένα βήμα πίσω και να ζητήσουν το αυτονόητο. Για σκεφτείτε τι θα συνέβαινε σήμερα στους Αμερικανούς, στους Ισραηλινούς και στους δυτικούς εταίρους τους, εάν ο κυπριακός λαός είχε δεχθεί το εντελώς φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν.
Ναι, λοιπόν, είναι αλήθεια ότι όλοι οι παραπάνω λατρεύουν την Κύπρο ως «αβύθιστο αεροπλανοφόρο». Αλλά ας αλλάξουν πολιτική η Λευκωσία και η Αθήνα και ας απαιτήσουν όσα δικαιούνται. Και βεβαίως δεν μιλάμε καν για ενοίκιο από τη χρήση του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Είπα ότι δεν θα ασχοληθώ ξανά με τον φαιδρό νεαρό ευρωβουλευτή Φειδία Παναγιώτου, αλλά οι πληροφορίες που μας έρχονται από τις Βρυξέλλες είναι έντονα ανησυχητικές. Με πληροφορούν λοιπόν ότι:
Κάνει τα βιντεάκια του, κοιμάται στον καναπέ του γραφείου του σαν …«πρόσφυγας» για να μην πληρώνει ενοίκιο και έγινε ο «επιτήδειος ηλίθιος» τσιράκι του κάθε «αναρχονενέκου» και του γνωστού ακροδεξιού και εθνικιστή Έλον Μασκ, του γνωστού υποστηρικτή του Ντόναλντ Τραμπ. Ισχύει Φειδία;
Παραμένει εκτός πολιτικών ομάδων και έτσι δεν μπορεί να λάβει ούτε γνωμοδοτήσεις, ούτε να μετέχει ως εισηγητής, ούτε καν να υποβάλει τροπολογίες. Ισχύει Φειδία;
Είναι ένας ακριβός τουρίστας, κάνει την πλάκα του και τον χρησιμοποιεί και τον «αππώνει» ο κάθε προπαγανδιστής της Τουρκίας για να περνά την προπαγάνδα του. Ισχύει Φειδία;
Ήδη το προεδρείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχει εκφράσει σφοδρά παράπονα και στον ίδιο. Δεν θα τον ανεχθεί άλλο… Ισχύει Φειδία;
Εκτός από τους Έλληνες συναδέλφους του, και οι Ελλαδίτες ευρωβουλευτές είναι εξαγριωμένοι μαζί του. Ισχύει Φειδία;
Όλα τα παραπάνω είναι εξαιρετικά ανησυχητικά. Οι ευρωβουλευτές παίζουν ένα πολύ σημαντικό ρόλο στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο. Πολεμούν για τα συμφέροντα των Πατρίδων τους.
Ο νεαρός ευρωβουλευτής, που εξελέγη τυχαία επειδή οι πολίτες αποφάσισαν να τιμωρήσουν το διεφθαρμένο πολιτικό και οικονομικό σύστημα της Κύπρου, πήγε στο Ευρωκοινοβούλιο από τον Ιούνιο και από τότε δεν έχει να δείξει τίποτα το θετικό για την ημικατεχόμενη Κύπρο. Το απόλυτο μηδέν.
Αντίθετα, εξυπηρέτησε πολλαπλώς την κατοχική Τουρκία με το κατάπτυστο βίντεο του κατά την μαύρη «επέτειο» της δεύτερης τουρκικής εισβολής, που ολοκληρώθηκε με την κατάληψη της κατεχόμενης Αμμοχώστου.
«Πρόδωσε» αυτούς που τον εξέλεξαν οι οποίοι στην πλειοψηφία τους είναι αυτοί που απορρίπτουν την τουρκική κατοχή, που δεν δέχονται λύσεις που θα παραδώσουν την Κύπρο στη σφαίρα επιρροής του Αττίλα.
Αν δεν μπορεί να παίξει τον εθνικό του ρόλο, ας σταματήσει τουλάχιστον να εξυπηρετεί τους εχθρούς της Μεγαλονήσου. Αν έμαθε λάθος την Ιστορία της Κύπρου είναι πρόβλημα του. Αλλά δεν είναι ανεκτός ο νέος απαράδεκτος ρόλος του. Σε λίγο θα του ρίχνουν …πέτρες και θα νομίζει ότι βρέχει ροδοπέταλα.
Για τη συμπεριφορά του έχει ευθύνη και η οικογένεια του. Πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της επειγόντως. Και ας του μιλήσει κάποιος επιτέλους, επειδή δεν γνωρίζει Ιστορία, για τον Ίκαρο!
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Για να δούμε τι …ψάρια θα «πιάσει» ο νέος Γενικός Ελεγκτής Ανδρέας Παπακωνσταντίνου, ο οποίος είναι ο εκλεκτός του Προεδρικού Μεγάρου. Μας είναι άγνωστος, αλλά αυτό δεν σημαίνει και τίποτα. Εμείς θα τον κρίνουμε στην πράξη και ιδιαίτερα πως θα φερθεί απέναντι στο διεφθαρμένο πολιτικό και οικονομικό σύστημα.
Θα συνεχίσει τις μάχες του επιτυχημένου προκατόχου του εναντίον της διαφθοράς; Αυτό είναι που μόνο μας ενδιαφέρει. Τίποτα άλλο. Πως η Κύπρος θα ξεφύγει από την μέγγενη των διεφθαρμένων. Είναι μεγάλη η ευθύνη και του Νίκου Χριστοδουλίδη, που λένε ότι συνεργάστηκε με τους Γενικούς Εισαγγελείς στο «φάγωμα» του Οδυσσέα Μιχαηλίδη. Ο ίδιος το αρνείται. Καλώς… Κακώς αν ισχύει.
Το θέμα του φαγώματος του πρώην Γενικού Ελεγκτή συνεχίζω να το χαρακτηρίζω πράξης διαφθοράς. Τα όσα συνέβησαν εναντίον του τα συναντούμε στην Τουρκία του Ερντογάν, στη Ρωσία του Πούτιν, στα δικτατορικά καθεστώτα και στις μπανανίες της Λατινικής Αμερικής.
Πηγή: Φilenews
