Πλέον τα αντιγαλλικά και αντιδυτικά συναισθήματά των λαών της Αφρικής έχουν ξεσπάσει και η μία χώρα μετά την άλλη αλλάζουν γεωπολιτικό προσανατολισμό απαρνούμενες την Δύση, τις ΗΠΑ και την Γαλλία και στρεφόμενες προς Ρωσία και Κίνα.
Αυτό που φοβόντουσαν οι Αμερικανοί και ο στρατηγός Γουλιλιαμ Γουέστμορλαντ για το Βιετνάμ τη δεκαετία του ’60, δηλαδή πως εάν η χώρα έπεφτε στα χέρια των κομμουνιστών τότε η διπλανή της θα έπεφτε κι αυτή και εν συνεχεία και οι υπόλοιπες χώρες της περιοχής θα γίνονταν κομμουνιστικές, δείχνει να επιβεβαιώνεται στην Αφρική, όπου ο αντίπαλος δεν είναι πλέον οι κομμουνιστές, αλλά το ρωσοκινεζικό «μπλοκ».
Ένα «μπλοκ» το οποίο προτιμούν οι Αφρικανοί από το αγγλοσαξονικό και γενικότερα το δυτικό.
Διότι απλούστατα Ρώσοι και Κινέζοι δεν έχουν κανένα αμαρτωλό παρελθόν στην Αφρική, δεν εκμεταλλεύτηκαν, δεν βασάνισαν, δεν σκότωσαν εκατομμύρια Αφρικανών στο παρελθόν.
Αν κάποιος δει από μακριά τον γεωπολιτικό χάρτη θα γίνει αντιληπτό πως ο ρωσοκινεζικός άξονας συγκεντρώνει γύρω από αυτόν όλες τις χώρες που διαθέτουν πραγματικό και όχι χρηματιστηριακό πλούτο (που εν πολλοίς είναι φανταστικός και ήταν αποδεκτός λόγω της ασύδοτης χρήσης του δολαρίου και όχι του χρυσού) ενώ αντίθετα Ευρώπη και Δύση στο σύνολό τους χάνουν την πρόσβαση σε αυτόν.
Η αρχή έγινε στο Μάλι και στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, για να ακολουθήσουν η Μπουρκίνα Φάσο, ο Νίγηρας και τώρα η Γκαμπόν.
Ακόμα και οι χώρες που έχουν μείνει φίλα προσκείμενες στην Δύση, οι πληθυσμοί τους νιώθουν απέχθεια για την Δύση και αυτό είναι κάτι που μπορεί να αποσταθεροποιήσει τις φιλοδυτικές κυβερνήσεις τους.
Δύο είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της χθεσινής ανατροπής του προέδρου της Γκαμπόν Aλί Μπονγκό: Ο λαός της χώρας υποστηρίζει το στρατιωτικό πραξικόπημα και έχει ξεχυθεί στους δρόμους για να γιορτάσει το τέλος της οικογενειακή εξουσίας των Μπονγκό, η οποία κράτησε συνολικά 56 χρόνια.
Οι έρευνες που έγιναν στο σπίτι του ανατραπέντα προέδρου έδειξαν πως ο Αλί Μπονγκό είχε στην κατοχή του δεκάδες βαλίτσες γεμάτες με μετρητά, μη δικαιολογημένης προέλευσης και προφανώς προϊόντα μίας κερδοφόρας, πολύχρονης διαφθοράς.
Αυτή εικόνα λίγο-πολύ ισχύει σε όλες τις αφρικανικές χώρες. Οι λαοί τους περιμένουν για να πανηγυρίσουν τις ανατροπές των κυβερνήσεων τους που τις θεωρούν ότι έχουν πουληθεί στους Δυτικούς.
Όσο για την διαφθορά των ηγεσιών αφρικανικών κρατών αυτή πλέον είναι παροιμιώδης.
Ο σχεδιασμός που ακολουθείται στην Αφρική από το ρωσοκινεζικό μπλοκ είναι απλός:
Η Αφρική είναι η τελευταία πηγή ενέργειας και πρώτων υλών σε εξευτελιστικές τιμές για την Ευρώπη. Εάν στραφεί προς Ρωσία και Κίνα, η Ευρώπη δεν θα διαθέτει κανέναν πραγματικό πλούτο για να διαχειριστεί και για να συντηρήσεις τις κοστοβόρες και καλομαθημένες στην άνετη ζωή, κοινωνίες της.
